اختلال اضطراب فراگیر (GAD)
میخوایم باهم راجبه اختلال اضطراب فراگیر صحبت کنیم؛ اصلا این اختلال یعنی چی و از کجا سر و کله اش پیدا میشه؟! چجوری می تونیم بفهمیم دچار اختلال اضطراب فراگیر شدیم؟؟؟
سریال مرد هزار چهره را دیده بودین؟ یادتونه تو اون فیلم مادر مسعود شصتچی (مهران مدیری) همیشهی خدا نگران بود و هرچی که می شد سریع گریه میکرد؟!
حتما خیلی از مامان بزرگ ها رو هم دیدین که همیشه، همه وقت و برای هر مسئله بزرگ و کوچیکی حرص میخورن و نگرانن! مثلا ناراحتن که ای وای چرا نوه ام لاغره؟ چرا شوهرم دیر کرده؟ قرصم داره تموم میشه، نکنه یادم بره قرص جدید بخرم و نتونم قرصم رو سر وقت بخورم و تو خواب سکته کنم! نکنه بچه هام توی جاده با سرعت رانندگی کنن و تصادف کنن! و…
وقتی فردی درباره مسائل و موضوعات متفاوت اضطراب و نگرانی شدیدی داره و در بیشتر روزهای هفته این اضطراب و نگرانی همراهش هست و این حالت حداقل به مدت ۶ ماه هم ادامه داشته باشه ، میتونیم بگیم که این فرد دچار اختلال اضطراب فراگیر یا GAD است .
فرد مبتلا به GAD مدام نگرانه که نکنه در آینده یه اتفاق خطرناک یا بد بیفته و به همین دلیل اصلاً آروم و قرار نداره، در بیشتر موقعیت‌ها اضطراب داره و این اضطراب باعث ایجاد علائم بدنی هم میشه. مثلاً: فرد دائماً بیقراره، نمی تونه خوب بخوابه، اسپاسم‌های عضلانی زیاد داره و زود خسته میشه، مواقعی که اضطراب داره تپش قلب، تنگی نفس و تعرق داره و…
افرادی که نگرانی زیادی را تجربه می‌کنند، بسیار کمال گرا هستن و اصلاً نمی‌تونن بلاتکلیفی رو تحمل کنن چون زمان‌هایی که در موقعیت های مبهم و بلاتکلیفی قرار می گیرن مدام فکر های منفی و نگران کننده به ذهنشون میاد .
مثلاً زنی رو در نظر بگیرین که پسر کوچکش هر روز ساعت ۱۲ از مدرسه برمیگشته ولی امروز ساعت 12:10 دقیقه هست و پسرش هنوز برنگشته؛ چون نمیدونه که پسرش به چه دلیلی دیر کرده، مدام فکر های نگران کننده و منفی به سراغش میاد. مثلاً فکر میکنه نکنه توی راه تصادف کرده باشه؟ نکنه تو راه دزدیده شده باشه؟ نکنه اتفاقی براش افتاده باشه؟ و…
این اختلال در بین خانم‌ها شایع‌تر از آقایان هست و هر چه سن به میانسالی نزدیکتر میشه، نرخ شروعش افزایش پیدا میکنه؛ البته بعد از گذشت دوره میانسالی کاهش پیدا میکنه.GAD رایج ترین اختلال در گروه بالای ۴۵ سال محسوب میشه و در بین جوانان کمترین رواج را داره .
برای درمان GAD اگر بخواهیم خیلی سریع اختلال رو کنترل کنیم از دارو درمانی (داروهای سه حلقه ای و SSRI ها) استفاده میشه اما در غیر این صورت از روان درمانی (مخصوصا درمان شناختی رفتاری) استفاده میشه .
در روان درمانی هم سعی میشه که تکنیک های ریلکسیشن و پرت کردن حواس به فرد آموزش داده بشه تا هر وقت افکار منفی و نگران کننده به سراغش اومد از ها استفاده کنه و هم چنین افکار و باورهای غلط اش به چالش کشیده بشه .
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.