آماده روزهای آخر کنکور ارشد روانشناسی هستید؟

خواندن این متن رو به همه اتون توصیه میکنم. نگید که وقت ندارم و دارم از لحظه لحظه ام برای مرور استفاده میکنم که روحیه شما از هر چیزی در این هفته مهمتره! چون توصیه آموزشی دوست دارید از اون هم غافل نشدم  🙂 

دوست دارم برای اولین بار قبل از سلام بگم خداقوت!! واقعا خداقوت! این همه کتاب و مطلب خوندن کار هر کسی نیست. گذشتن از خیلی چیزا برای درس خوندن فقط از شما داوطلبان بااراده برمیاد. مخصوصا که کنکور عقب افتاد اما شما همچنان به مسیرتون ادامه دادید، و از این فرصت به نفع خودتون استفاده کردید. میدونم که شرایط سختیه اما ناامیدی و از نفس افتادن به شما نمیاد!

مروری بر داستان موفقیت!

لطفا به روزهای قبل تر برگردید! این یک توصیه نیست یک کار واجبه! به اولین هفته ای که شروع کردید. اگر دفترچه برنامه ریزی دارید، که امیدوارم داشته باشید، به اولین جدول برنامه ریزیتون نگاه کنید! به اولین بار که مبحثی رو خوندید. چند ساعت وقت گذاشتید؟ نگاه کنید و ببینید چند جدول برنامه ریزی تا الان داشتید؟ جمعا چند ساعت درس خوندید؟ خیلی زیاده نه؟؟ این داستان موفقیت شماست. بعضی وقت ها هم خسته شدید، ناامید شدید، نتیجه آزمون هاتون افت کرد، برای بعضی هاتون اتفاقات ناگواری افتاد اما شما همچنان ادامه دادید. دلتون میاد که این تلاش زیبایی که داشتید رو با فکر کردن به نتیجه به حاشیه بسپارید؟! من که واقعا دلم نمیاد! به نظرم این روزا باید فقط به این تلاش هاتون فکر کنید و بس. گرچه فکرها همیشه هستند و همیشه هم دوست داشتنی نیستند. اما شما اجازه بدید هر فکری میخواد وارد ذهنتون بشه، اضطراب این روزها خیلی طبیعیه. بذارید باشه! مهم اینه که شما بهشون بها ندید!

با اضطرابم چه کنم؟

قصد نداریم که اینجا این مطلب رو باز کنیم که اصلا چرا یک نفر باید برای کنکور اضطراب داشته باشه که از حوصله بحث خارجه! گرچه میدونم اگر اون مساله حل بشه دیگه نیاز به ارایه راه حل های زیر هم نیست! اما الان و در حال حاضر بعضی از شما ممکنه دچار اضطرابی باشید که باعث افت عملکرد شما شده باشه و هدف ما این هست که این اضطراب رو کم کنیم. شما به دو حالت ممکنه این اضطراب رو نشون بدین: بعضی ها از شدت اضطراب لخت و کند میشن. تا الان خوب درس میخوندن اما الان هم در بدنشون احساس کند بودن دارند هم اهمیت این هفته و ادامه مطالعه رو انکار می کنند! زیاد می خوابند، به جای درس کل روز تفریح می کنند و غیره. دسته دوم برعکس بسیار بی قرار هستند. پشت میز بند نمیشن، خوابشون نمی بره، همه چیز از ذهنشون پریده یا حداقل اینطور احساس می کنند. هر دو دسته افت عملکرد دارند (دسته های دیگه هم شاید هستند، من این دو رو بیشتر دیدم).

•  هر روز از روش های آرام سازی خود استفاده کنید که میتونید برای مطالعه انواع این روش ها اینجا کلیک کنید. این تمرین ها رو هر روز و مخصوصا روز قبل و خود روز کنکور انجام بدین.
• چه کاری به شما آرام میده، سعی کنید یکی دوبار در هفته به اون بپردازید. ممکنه برای یکی استخر رفتن باشه، برای یکی موسیقی گوش دادن، پیاده روی کردن، و غیره.
• خوابتون رو تنظیم کنید. این خیلی مهمه و شک نکنید که یک الگوی خواب صحیح باعث آرامش بیشتر شما خواهد بود. روزی 7 ساعت که بهترین بازه اون شب هست لازمه که بخوابید. بعضی دوستان می پرسند که من تا به امروز کلا شب ها نمی خوابیدم. خوب اگر مشکلی نداشتید ما نمیگیم که یک هفته ای این عادت رو ترک کنید و اگر مشکلی با این الگو ندارید اشکالی نداره. فقط به شکلی باشه که از ساعت 12 ظهر به بعد هشیار باشید.
• با افکارتون نجنگید! بگذارید هر فکری که دارید وجود داشته باشه و سعی نکنید که با اون بجنگید و کنارش بزنید. مهم اینه که شما بدونید اینها فکر هستند و واقعیت ندارن! به این جمله دقت کنید. فکرها واقعیت ندارند! مثلا وقتی به نتیجه بد فکر می کنید به چیزی فکر می کنید که وجود خارجی نداره. میتونید با فکرهاتون مثل یک دوست حرف بزنید، دستشون بندازید، باهاشون شوخی کنید.همه اینها برای این هست که به فکرتون بها ندید و اونها رو جدی نگیرید.
• دست از گشت و گذار در اینترنت برای چک کردن درصدها، کارنامه ها، رتبه های قبولی فلان دانشگاه، و غیره بردارید. دقت کرده باشید من هم در حال حاضر به این سوالات در سایت پاسخ نمیدم که با فلان درصد و رتبه کجا قبول میشم، تراز تخمینی ازمون جامع درسته؟ و غیره. بهتر نیست این وقت رو صرف چیزهای مفیدتری کنید؟ هم استراحت هم درس هر دو جایگزین های مهم تری هستند!
• ارتباط داشتن با دوستان و همکلاسی ها در طی دوران مطالعه کار خوبی است و انها منبع اطلاعات خوبی هستن. اما در این روزها اگر نمیتونید اضطرابتون رو مدیریت کنید لطفا داوطلبان نگران رو از دور و بر خودتون حذف کنید و اگر میخواید بهشون کمک کنید میتونید بگید که به یک مشاور زنگ بزنند. برعکس آن هم مصداق داره اگر شما داوطلب نگرانی هستین لطفا با دوستانتون تماس نگیرین و برای آرام کردن خودتان راه دیگه ای پیدا کنید!
•  به خداوند توکل کنید، مناجات کنید و مطمئن باشید که هر چه براتون اتفاق بیافته بهترین چیزی است که برای شما رقم خورده.

چطور مطالعه کنم؟

نمیشه گفت که یک قانون کلی برای همه هست. اما به نظرم کاری که می کنید برای همه یکسانه، اینکه چطور این کار رو انجام بدید ممکنه که متفاوت باشه. (اشاره ما اینجا به کسانیه که هنوز در حال مطالعه و جمع بندی نیستند. دسته دوم ممکنه برنامه دیگه ای داشته باشند که این شیوه براشون مناسب نباشه). شما تا الان تست زنی رو تموم کردید(یا بیشترش رو)، جمع بندی ها رو انجام دادید، آزمون هاتون رو تحلیل کردید، میدونید که چه مباحثی ضعیف هستید، احتمالا طبق توصیه های قبلی برگه های یاداوری برای موارد فرار دارید. به عبارتی هر کار که لازم بوده تا الان انجام دادید.  ورق زدن خلاصه ها (یا خط کشی ها) کار این هفته  و  خوندن برگه های یادآوری کار روز آخر شماست. ورق زدن هم تمرکز شما رو بر اونچه که براتون اضطراب آوره کمتر میکنه هم آخرین مرور شما به مباحث مهم خواهد بود. میشه این کار رو به دو روش انجام داد. یا هر روز یک درس رو کامل ورق بزنید و کنار بگذارید. به جز فیزیولوژی که بهتره هر روز باشه و برای بعضی علم النفس. یا اینکه همه دروس رو هر روز بخونید. با هر کدوم راحتتر هستید. با توجه به تحلیل ازمون هایی که انجام داده اید یا از سایت مطالعه کرده اید مباحث مهم رو اول بخونید و اگر فرصت شد باقی مطالب را بخونید. دقت کنید که منظور از مطالعه تنها ورق زدن خلاصه ها، خط کشی ها یا فلش کارت های شماست. دروس فرار مثل علم النفس و فیزیولوژی را تا روز آخر بخونید. برای کتاب هایی که تست تالیفی براش دارید، میتونید برای مرور نهایی از همون تست ها استفاده کنید. برگه یادآوری، خلاصه هایی که دارید، نکته ها، چیزهایی هست که باید روی اونها متمرکز باشید. بعضی مطالب رو هم ممکنه کلا برای روز آخر گذاشته باشید که بهترین کار برای اون موقع است.

اینجا لازمه که دوباره به حس فراموشی مطالب تاکید کنم. این حس طبیعیه نگران نباشید و روزهای آخر حتی شدیدتر میشه. اگه مبحث رو قبلا بلد بودید و خوب یاد گرفتید در تست ها یادتون میاد. نکته دوم اینکه حتی رتبه های برتر هم روزهای آخر کنکور ارشد و گاهی حتی بعد از اعلام نتیجه شان حسرت بعضی چیزها را می خورن! کمال طلبیم دیگه کاریش نمیشه کرد! اینکه کاش زمان بیشتری داشتم، کاش کنکور یک هفته عقب می افتاد، کاش فلان کتاب را خوانده بودم، کاش زودتر با سایت روان آموز آشنا شده بودم! 😉  کاش و کاش و کاش! امیدوارم که حرفهایی که بالاتر زدم بهتون کمک کنه که بدون فکر کردن به نتیجه خوب یا بد این یک هفته رو هم تلاش کنید و از خودتون رضایت داشته باشید.

دو روز آخر ساعت مطالعه رو کمتر کنید و اگر قرار بود روز آخر (حداکثر تا اوایل شب) مطلبی بخونید فقط در حد ورق زدن باشه و در حد برگه های یادآوری. اصلا به کتاب ها برنگردید که با سیلی از چیزایی مواجه میشید که شما رو یکی یکی جذب میکنن که میگن من رو هم دوباره بخون!! وسوسه مطالعه کردن بیشتر را کنار بگذارید.

شب قبل و صبح آزمون

شب قبل غذای چرب نخورید، چیزی که باعث بی خوابی تون میشه نخورید، سبک غذا بخورید، میان وعده های همراه کافئین مثل قهوه و چای و شکلات ها را کم یا حذف کنید. اگر خوابتون نبرد از روش های آرام سازی استفاده کنید و دوش بگیرید. از روز قبل خوردن چندین وعده خرما و عسل طی روز رو شروع کنید. مواد مغزی دیگه مثل گردو، بادام، مویز و .. هم برای میان وعده بسیار مناسب هستند. قبل از خواب یک لیوان دوغ، شیر، گل گاوزبون و … به خواب آرام شما میکنه. از خوردن دارو و هر چیز جدیدی که قبلا امتحان نکردید شدیدا خودداری کنید!  عصر قبل آزمون وسایلتان را آماده کنید (مداد، پاک کن، تراش، شناسنامه و کارت ملی، کارت ورودی، خرما و یک بطری آب و عسل) از هر وسیله دو تا داشته باشید. از بردن هر وسیله غیرضروری مثل موبایل خودداری کنید چون ممکنه وقت و انرژی زیادی برای به امانت گذاشتن آن در حوزه از شما بگیره. اگر حوزه امتحانی تان را نمی شناسین روز قبل از ازمون یک بار به آنجا برین تا هم با مسیر و زمان لازم برای رفتن آشنا بشینن هم مکان آزمون براتون جدید نباشه.

امسال ساعت آزمون شما تغییر کرده. همیشه ظهر برگزار میشد اما امسال ساعت هفت و نیم صبح هست. میدونم که خیلی هاتون برای ظهر اماده شده بودید اما اصلا نگذارید چنین مساله ای باعث نگرانی شما بشه. از همین الان الگوی خواب و بیداری رو تنظیم کنید که اول صبح هشیار باشید. صبحانه خوبی برای خودتون دست و پا کنید، دوش بگیرید، و حداقل یک ساعت قبل از شروع آزمون در نظر داشته باشید که در حوزه باشید.

سر جلسه

چیزی که سر جلسه انجام خواهید داد رو قطعا تا به الان مشخص کردین یا در آزمون های جامع امتحان کردین. بنابراین نمیشه توصیه ای کرد و همه چیز شخصی است. اما اگر تصمیم گرفتید که مثلا از یک درس خاص به فرض آسیب شروع کنید، حواستون به پاسخ نامه باشه که اشتباهی وارد نکنید. زبان رو حتما تا الان باید مشخص کرده باشید که آخر می زنید، اول می زنید یا نصف می کنید که اینها همه به وضع زبان خودتون بستگی داره.  تنها نکته اینه که زمان بندی رو بدونید و بدونید که برای هر درس چقدر حداکثر وقت میذارید. اول سوالاتی که مطمئن هستین درست هست رو پاسخ بدین. سوالاتی که اصلا نمی دونید چی هست و از کجاست با یک ضربدر خط بزنید. اصلا نگرانشون نباشید، اگر شما بلد نیستین اکثریت هم بلد نیستن! اولا اینکه شما قرار نیست به همه سوالا جواب بدین، دوما اینکه بعضی سال ها درصد کم در یک درس هم قابل قبوله پس سریع روحیه اتون رو نبازید. سوالاتی هم که شک دارید علامت بزنید. اگر بعد از پاسخ دادن به سوالات درست به درصد مطلوب رسیده بودید دیگه خیلی شکیات رو نزنید ولی اگر شکیات زیاد دارید چند تایی رو بزنید از لحاظ آماری هم ضرر نمی کنید! وقتی برمی گردید خیلی از مطالب که اول یادتون نبود، یک دفعه یادتون میاد یا براش یک دلیلی پیدا می کنید. ولی هرگز به سراغ سوالاتی که پاسخ دادین نرید و گزینه را تغییر ندین. گفتیم که همون اول به سوالایی جواب میدین که اطمینان بالایی دارین. برای زبان هم توصیه میشه که اول سوالات رو بخونید بعد متن رو.

بعد از هر درس چند ثانیه استراحت کنید و چیزهای کوچکی که برای همین موقع ها گذاشتید رو میل کنید.  مثل عسل که سریعا جذب میشه و قند خون رو بالا میبره. ممکنه سر جلسه چیزهایی باشه که تمرکز شما را بهم بزنه همونطور که برای من پیش اومد و نزدیک ده دقیقه از وقتم را گرفت. (مراقبان عزیز بالای سر بنده پرده درست می کردن! نردبان جابجا میکردن و غیره!!!، ولی اگر همون ده دقیقه رو بیشتر تلاش میکردم برای تمرکز کردن و برگردوندن آرامش خودم  بهتر بود تا بحث کردن با ناظرین جلسه!) خلاصه این که سر جلسه فقط و فقط به فکر پاسخ گویی به سوالات باشید و تا جایی که لازم نباشه به اطرافتون توجه نکنید.

در نهایت باید بگم که شاید توی خیلی از مشکلات شما نتونیم بگیم که درکتون میکنیم، اما در این یک مورد من همه نگرانی ها، همه تلاش ها و لحظه لحظه شما رو درک میکنم. سعی کردم که هر چیزی که به نظرم براتون مفید بود و در توان، باهاتون به اشتراک بذارم. از صمیم قلب بهترین نتیجه رو براتون آرزو میکنم.  حرف آخر رو برای کسانی می نویسم که فکر می کنن که به هر دلیلی امسال نتیجه مطلوبشان را نخواهند گرفت. نمیشه گفت که در مقاطع بالاتر هیچ خبری نیست و خودتون رو اذیت نکنین. بالاخره هدف دارید و حتما هم بهش می رسین. اما باور کنید که چیز عجیب و غریبی نیست و هیییییچ اتفاقی نخواهد افتاد اگر قبول نشین!

مهم این است که شما در مسیر  باشید. در مسیر بودن بهتر از رسیدن است. هدف های کوچک مال انسان های کوچک است.