روانشناسی فیزیولوژیک و  انگیزش و هیجان

روان‌شناسی فیزیولوژیک به عنوان علم میان‌رشته‌ای، به بررسی رابطه بین مغز و رفتار می‌پردازد؛ آن را همچنین می‌توان از زاویه‌ای دیگر، به عنوان روان‌شناسی زیست‌شناختی و علوم عصبی رفتاری توصیف کرد. در تعریف واژه‌های میان‌رشته‌ای، “مغز” و “رفتار” واژه‌های کلیدی به شمار می‌آیند و کاربرد واژه میان‌رشته‌ای نیز به دلیل بررسی فرایندهای الکتریکی، مغناطیسی، شیمیایی و مولکولی در مغز است که به تنهایی با یکی از شاخه‌های علوم امکان‌پذیر نیست. 

برای توصیف چگونگی فعالیت‌ سلول‌های عصبی نیاز به اطلاعاتی در کالبدشناسی، بافت‌شناسی، شیمی اعصاب و الکتروفیزیکی است. بدین ترتیب استفاده از روش‌های مختلف علوم برای توصیف روان‌شناسی فیزیولوژیک ضرورت دارد. اطلاعات فیزیکی – زیستی تشکیلات و ساخت مغز و ارتباط متقابل آنها، با علوم رفتاری تبیین می‌شوند.

انگیزش و هیجان یکی از دروس پایه کارشناسی رشته روانشناسی است. در این درس در بخش انگیزش ابتدا به چیستی و جایگاه انگیزش در روانشناسی پرداخته می شود. سپس نظریه‌های انگیزشی کشاننده‌ ای، انتظار-ارزش، یادگیری اجتماعی و  شناختی مورد بررسی قرار می‌گیرد. در بخش هیجان ابتدا نظریه‌های فیزیولوژیک آن مطرح شده و سپس نظریات شناختی، اجتماعی بالینی و اختصاصی هیجان مورد بررسی قرار می‌گیرند. 

این درس از این منظر حایز اهمیت است که مکمل بحث‌های احساس و ادراک، رفتارگرایی و روانشناسی فیزیولوژیک است. این ذرس در دوره کارشناسی به عنوان درسی دو واحدی در نیمسال چهارم ارائه می‌شود. پیش‌نیاز این درس روانشناسی فیزیولوژیک است که در نیمسال تحصیلی سوم ارایه شده و  پیش نیاز روانشناسی فیزیولوژیک، درس احساس و ادراک است که در نیمسال دوم ارایه می‌شود. با توجه به اینکه دروس مذکور از جمله دروس پایه رشته روانشناسی هستند، لذا دانشجویان و داوطلبان متقاضی مقاطع تحصیلات تکمیلی در تمامی گرایش‌های روانشناسی  بایستی به آن‌ها تسلط کافی داشته باشند.