روان درمانی خانواده – ثنائی

آشنایی با محتوای کتاب

«روان درمانی خانواده»، بر این مبنا استوار است که چون مشکلات روان‌شناختی به‌طور کلی به روابط بین‌فردی مرتبط می‌شوند، درمان آن‌ها هم باید در بستر همین روابط صورت بگیرد. کتاب حاضر، خانواده را به‌عنوان گروهی طبیعی (درمقابل گروه تصنعی شکل‌گرفته در انواع گروه‌درمانی) درنظر می‌گیرد و خانواده‌درمانی، روش سیستماتیک مداخلۀ درمانی می‌داند که هدفشْ رفع اختلالات پیچیده و متقابل عاطفی در گروه خانواده است. این کتاب، در هشت فصل، روان‌درمانی خانواده را قدم‌به‌قدم برای خوانندگانش توضیح می‌دهد؛ مراحل درمان، چالش‌های پیش‌رو و مسائل اخلاقی در خانواده‌درمانی، بخشی از مهم‌ترین سرفصل‌های کتاب هستند.

گروه هدف کتاب

«روان درمانی خانواده»، برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته‌های مشاوره و روانشناسی در گرایش خانواده، مفید و خواندنی خواهدبود.

نقاط قوت و ضعف کتاب

در نگاه اول، چاپ و شیوۀ نگارش قدیمی کتاب، ممکن است برای خوانندگان جوان دافعه ایجاد کند. با این‌حال، بعد از مطالعۀ چند صفحه از کتاب، چشم می‌تواند به آن‌چه می‌بیند، عادت کند. نقطۀ قوت کتاب، یک نمونه کیس‌استادی است که در انتها آورده شده و بیانگر روش درمانی توصیف‌شده در این کتاب است.

بریده‌ای از کتاب

معمولا اندرز خوب سودی ندارد مگر درمورد مشکلات خفیف آموزشی و یا وقتی که درمانگر با فرد کاملا کم‌هوشی کار می‌کند. اگر درمانگر برای اندرز دادن دچار وسوسه شده‌باشد، می‌تواند از خانواده چنین سوالی بکند: «اگر می‌خواستم به شما اندرز خوبی بدهم، چه باید می‌گفتم؟» آن‌وقت خود اعضای خانواده تمام اندرزهای موردنظر درمانگر را که در گذشته دیگران به آن‌ها داده‌اند و سودی نداشته به او خواهندگفت. مفهوم اندرز دادن این است که درمانگر تصور می‌کند اشخاص بر اعمال خود تسلط منطقی دارند ولی برای موفقیت در کار درمان بهتر است این تصور را فراموش کرد. هدف دستورالعمل‌هایی که در این‌جا راجع به آن‌ها صحبت می‌شود، ایجاد تغییر تازه در رفتار اعضای خانواده نسبت به یکدیگر ازطریق ارائۀ رفتارهای تازه است.