درمان شناختی – رفتاری اختلال استرس پس از سانحه

معرفی کتاب

کتاب درمان شناختی – رفتاری اختلال استرس پس از سانحه در تلاش است تا با استفاده از یک برنامۀ شناختی‌رفتاری، به کودکان و نوجوانان 9 تا 15 ساله، در حل نشانه‌های رویداد آسیب‌زا و بهبود مهارت‌های مقابله‌ای‌شان کمک کند. تمرکز این برنامه بر روی رویداد آسیب‌زا و مبتنی بر شواهد است و از 16 جلسه گام‌به‌گام تشکیل شده است. این برنامه همچنین شامل کاربرگ‌‌ها و فعالیت‌های لذت‌بخشی است که در آن‌ها از کاردستی‌ها و وسایل هنری استفاده شده و نیازمند مشارکت کودک است. 4 مرحله کلی این برنامه عبارت‌اند از:

1. تقویت بافت روانی – اجتماعی کودکان
2. افزایش مهارت‌های مقابله‌ای آن‌ها
3. پردازش رویداد آسب‌زا از طریق مواجهۀ تدریجی
4. پرداختن به مسائل و موضوعات خاص کودک و پیشگیری از عود

ساختار جلسات در این کتاب سرراست و روان توضیح داده شده و یکی از نکات مثبت دیگر آن، وجود کاربرگ‌های قابل کپی‌برداری است که می‌توان آن‌ها را به عنوان تکالیف خانگی در اختیار کودکان قرار داد. در طول دورۀ درمانی، کودک از یک کتاب کار نیز استفاده می‌کند و کاربرگ‌ها، کارهای هنری و سایر فعالیت‌هایی را که انجام می‌دهد در آن ثبت می‌کند. این رویکرد در قالب درمان فردی طراحی شده، اما جلساتی برای والدین و مراقبان نیز در آن گنجانده شده است.

این کتاب برای چه افرادی مناسب است؟

این کتاب می‌تواند برای تمام درمانگران و متخصصانی که با کودکان دارای تجربۀسوءاستفاده و کودکانی که دچار ضربۀ روحی شدید شده اند کار می‌کنند، مناسب باشد.

توضیحات تکمیلی

ژاکلین فیدر و کوین رونان این کتاب را به زبان انگلیسی تألیف کرده و ترجمه آن به زبان فارسی برعهده دکتر جعفر حسنی، محمد درهرج و فاطمه آیت‌مهر بوده است. این کتاب توسط انتشارات ارجمند چاپ و انتشار یافته است.

بریده کتاب

تمرکز درمانگر

به طور کلی، اثربخشی برنامۀ درمانی حاضر مستلزم تمرکز درمانگر بر سه حوزۀ کاملاً مشخص است:

1. برقراری رابطۀ درمانی، القای حس امید و ترغیب مشارکت کودک و والدین
2. کاهش نشانه‌ها و تقویت راهبردهای مقابله‌ای
3. درمان علل زیربنایی مشکلات موجود

این برنامۀ درمانی چهار مرحله‌ای برای کمک به درمانگر در این حوزه‌ها طراحی شده است؛ در مرحلۀ اول چارچوبی برای تعهد درمانی ایجاد می‌شود؛ در مرحلۀ دوم نیز فعالیت‌هایی برای کاهش علائم و تقویت راهبردهای مقابله‌ای انجام می‌گیرد؛ در مراحل سوم و چهارم نیز راهکارهایی برای درمان علل زیربنایی مشکلات پیشنهاد می‌شود. اگرچه تأکید بر این حوزه‌ها به ترتیب انجام می‌گیرد، اما درمانگر باید در تمام طول درمان به این حوزه‌ها توجه داشته باشد.