تشخیص و درمان نارسایی توجه اشتراکی در کودکان مبتلا به اوتیسم

معرفی کتاب

توانایی و انگیزۀ توجه اشتراکی، پیش‌نیاز  تحول زبان و تعاملات اجتماعی پایه، مانند درک هیجانات، انگیزه، باورها و دیدگاه‌های دیگران به شمار می‌رود. در جریان توجه اشتراکی، دو فرد فعالانه توجه‌شان را معطوف یک شیء، موقعیت یا رویداد می‌کنند. این توانایی مستلزم شناسایی کانون توجه فرد مقابل است و نارسایی آن، یکی از زودرس‌ترین شاخص‌های طیف اختلالات اوتیستی است. هدف نویسنده در این کتاب، پرداختن به این نارسایی توجه اشتراکی، تشخیص و درمان آن در کودکان مبتلا به اوتیسم است. کتاب از 3 فصل تشکیل شده، نویسنده در فصل اول به سراغ مبانی توجه اشتراکی و ارتباط آن با اوتیسم رفته است، در فصل دوم به شیوه‌های ارزیابی و تشخیص این نارسایی پرداخته و در فصل سوم، روش‌هایی برای درمان این نارسایی ارائه می‌دهد.

این روش‌ها بر مبنای «راهنمای درمان توجه اشتراکی و بازی‌های نمادین (کاساری و همکاران، ب2006)» است.  با کمک این کتاب می‌توان این نارسایی را شناسایی، ارزیابی و گام‌به‌گام درمان کرد. کتاب شامل پیوست‌هایی است که تکالیف متعدد برای تمرین با کودکان دارد. همچنین عکس‌هایی در طول فصول و در قسمت پیوست‌ها وجود دارد که کمک می‌کند مطالب را بهتر درک کنید. کاربرگ‌های ثبت رفتارهای هدف در درمان توجه اشتراکی نیز لحاظ شده‌اند.

این کتاب برای چه افرادی مناسب است؟

دانشجویان روانشناسی، درمانگران و متخصصان سلامت روان که که مراجعین کودک مبتلا به اوتیسم دارند، مخاطبان هدف این کتاب هستند.

توضیحات تکمیلی

دکتر حمیدرضا پوراعتماد، دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی، این کتاب را با همکاری شیرین ارمغان تألیف کرده است. ناشر این کتاب نیز،کتاب ارجمند بوده که هم‌اکنون از ناشران پیشتاز در حوزه‌های روانشناسی، مشاوره، پزشکی و علوم پایه می‌باشد و تلاش اصلی آن معرفی روش‌های جدید درمانی در این حوزه‌ها است.

بریده کتاب

رفتارهای تقلیدی (اشاره کردن و کف زدن) زمانی اتفاق می‌افتد که کودک بعد از مشاهده رفتار اشاره از سوی آزمونگر، به شیء  یا موقعیتی اشاره می‌کند. این واکنش بیشتر در جریان تکالیف نمایش کتاب و تعقیب جهت نگاه رخ می‌دهد. در تکلیف نمایش کتاب در هر صفحه فقط یک امتیاز رفتار تقلیدی به کودک داده می‌شود.