تلفیق روان درمانی ها – جورج استریکر

معرفی کتاب

کتاب حاضر، تاریخچه، نظریه و کاربردهای رویکرد جدید درمانی را مورد بحث و بررسی قرار می‌دهد. تلفیق روان‌ درمانی، رویکردی نوین محسوب می‌شود که اکثر درمانگران حرفه‌ای از آن بهره می‌برند. روان‌ درمانی تلفیقی، پذیرفته‌ترین شکل رویکردهای درمانی در روان‌ درمانی مدرن است.

این رویکرد از هر دیدگاهی عاملی را می‌آموزد و به‌کار می‌گیرد. توجه به رابطۀ میان تکنیک‌ها و نظریه‌ها، کار اصلی روان‌ درمانی تلفیقی محسوب می‌شود.

حجم کم و شیوۀ بیان ساده و روان نویسنده سبب شده است که خواندن کتاب برای مخاطبان آسان باشد. نمونه‌های موردی فراوان که فرایند و تجربیات کار با مراجعان مختلف را به تصویر می‌کشد، به جذابیت کتاب افزوده و آن را به منبعی محبوب برای مطالعه تبدیل کرده است.

فهرست واژگان در انتهای کتاب قرار داده شده است و معنای هر واژه را به‌صورت کامل توضیح می‌دهد؛ این امر سبب دسترسی راحت مخاطبان به کلمۀ موردنظرشان شده است. همچنین منابع مورد استفادۀ مؤلف برای مطالعۀ بیشتر در انتهای کتاب معرفی شده‌اند. کتاب در هفت قسمت مطالب خود را برای مخاطبان شرح می‌دهد.

این کتاب برای چه افرادی مناسب است؟

تمام دانشجویان رشته‌های سلامت روان و درمانگران باتجربه که به درک صحیح این رویکرد علاقه‌مند هستند، گروه هدف این کتاب محسوب می‌شوند.

توضیحات تکمیلی

در قسمت اول مقدمه‌ای قرارداده شده است که هدف آن آماده‌سازی ذهن مخاطب برای یادگیری مفاهیم موجود در کتاب است. در قسمت‌های بعدی تاریخچه و نظریه‌های روان‌ درمانی تلفیقی موردبحث و بازنگری قرار گرفته‌اند.

نویسنده در قسمت چهارم مطالعات موردی مختلفی را ارائه داده و با تکیه‌بر آن‌ها فرایند درمان را توضیح می‌دهد. قسمت‌های بعدی به‌طور عمده بر شواهد تعریف شده در روان درمانی تلفیقی و تحولات آینده این رویکرد تمرکز دارد.

در قسمت آخر کتاب تمام مطالب به‌صورت خلاصه ارائه شده است و موجب مرور سریع آموزه‌ها توسط خوانندگان می‌شود. این امر سبب شده مطالب مرتب و منسجم در ذهن خوانندگان سازماندهی شود.

بریدۀ کتاب

جدا کردن نقش درمانگر از رابطۀ درمانگر – مراجع که قبلا مورد بحث قرار گرفت، دشوار است. با وجود این، درمانگر درگیر فعالیت‌هایی می‌شود که ارتباطی با ایجاد رابطه ندارند و همین مداخلات کانون تمرکز بحث حاضر هستند. به‌طور کلی درمانگران می‌توانند بیشتر یا کم‌تر فعال باشند. هرچه درمانگر به یک رویکرد شناختی رفتاری نزدیک‌تر باشدف احتمالاً او فعال‌تر خواهد بود.