راهنمای عملی درمان شناختی – رفتاری درد مزمن (راهنمای درمانگر)

معرفی کتاب

کتاب راهنمای عملی درمان شناختی – رفتاری درد مزمن؛ راهنمای درمانگر، جلد اول از مجموعه‌ای 2 جلدی است است. جلد دوم کتاب، برای مراجعان  و کتاب کار است. در جلد اول این کتاب درمانگران با روش‌های درمان شناختی‌رفتاری برای بیماران دارای درد  مزمن آشنا می‌شوند. اثربخشی رویکرد شناختی‌رفتاری در درمان بسیاری از بیماری‌های همراه با درد مزمن مانند آرتریت روماتوئید، کمردرد مزمن و سردرد میگرنی / تنشی به اثبات رسیده است. راهنمای درمانگری که در این کتاب ارائه شده، بسیاری از تکنیک‌های معتبر تجربی را در یک جلد ساده طوری طراحی کرده که استفاده از آن به همه متخصصان پیشنهاد می‌شود. کتاب شامل سرفصل‌های جلسات درمان شناختی‌رفتاری، گفتگوهایی برای مثال و ارائه تکلیف خانگی برای هر تکنیک به همراه شیوه‌های ارزیابی و پیشگیری از عود است. طراحی این کتاب برای کاربرد همزمان آن با کتاب کار همراه، یک برنامۀ درمانی جامع را برای مدیریت موفق درد مزمن، ارائه می‌دهد.

هر جلسۀ این برنامه، یک روش جدید را برای کمک به بیماران به منظور کنار آمدن با درد مزمن معرفی می‌کند. تکنیک‌ها شامل آرام‌سازی عضلانی پیشرونده، بازسازی شناختی، مدیریت استرس و سایر روش‌ها است. مدیریت درد مزمن با CBT می‌تواند کیفیت زندگی بیماران را ارتقاء داده و استفاده از مداخلات دارویی را کاهش دهد. این راهنما با پیشنهاد دادن تکنیک‌های زیادی با زبانی ساده و روان، منبع ارزشمندی برای درمانگران است.

این کتاب برای چه افرادی مناسب است؟

مخاطبان هدف این کتاب، درمانگران و متخصصان سلامت هستند.

توضیحات تکمیلی

مؤلف این کتاب، دکتر جان. دی. اتیس، دانشیار روانشناسی و روان‌پزشکی در دانشگاه بوستون است. او تعداد زیادی مقالات علمی و کتاب‌های مربوط به درد در سراسر زندگی را منتشر کرده و تأکیدش روی ایجاد رویکردی جدید برای مدیریت درد است که به طور اختصاصی برای جمعیت بیماران طراحی شده باشد. مترجمین این کتاب، فرزانه محمدی، دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی و دکتر ندا علی‌بیگی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توان‌بخشی، هستند. ناشر این کتاب، انتشارات ارجمند بوده که هم‌اکنون از ناشران پیشتاز در حوزه‌های روانشناسی، مشاوره، پزشکی و علوم پایه می‌باشد و تلاش اصلی آن معرفی روش‌های جدید درمانی در این حوزه‌ها است.

بریده کتاب

نکتۀ مهم برای درمانگر: آگاه باشید که آرام‌سازی ممکن است برای برخی از مردم بی‌نهایت ناراحت‌کننده باشد. برای مثال، افرادی که یک رویداد تروماتیک را تجربه کرده‌اند عادت ندارند که اجازه دهند مقاومت‌شان به قدر کافی شکسته شود تا بتوانند آرام شوند. برای این افراد آرام‌سازی ممکن است باعث بالا آمدن افکار و هیجانات منفی شود.