راهنمای بالینگران در آموزش ذهن آگاهی – کریستین ولف

معرفی کتاب

نویسندگان در کتاب راهنمای بالینگران در آموزش ذهن‌آگاهی، راهنمایی کامل به صورت جلسه به جلسه در اختیار متخصصان سلامت روان قرار می‌دهند. این راهنما برای متخصصانی است که قصد دارند ذهن‌آگاهی را به مراجعان خود آموزش دهند. ما در دوره‌ای به سر می‌بریم که شاهد انفجار محبوبیت مداخلات مبتنی بر ذهن‌آگاهی هستیم. دلیل این محبوبیت این است که این رویکردها در درمان تمامی مشکلات، اعم از استرس‌های معمول روزانه تا موقعیت‌های دشوارتری مانند افسردگی، اضطراب و اضطراب پس از سانحه، موفق بوده‌اند. این کتاب، نوشته‌ها و مواد آموزشی لازم برای آموزش مقدماتی ذهن‌آگاهی در موقعیت‌های متنوع و متفاوت و با وجود زمینه‌های نظری مختلف را در اختیار شما قرار می‌دهد.

پروتکل شش هفته‌ای کتاب، بسیار ساده است و می‌تواند در موقعیت‌های مختلف از بیماران سرپایی در کلینیک‌های سلامت روان تا بیماران بستری در بخش‌های سرطان، و از برنامۀ ترک اعتیاد تا موقعیت‌های آموزشی به کار گرفته شود. کریستین ولف، یکی از نویسندگان کتاب و پزشک است که به آموزش ذهن‌آگاهی، آموزش مربیان، نویسندگی و سخنرانی روی آورده است. جی گرگ سرپا نیز، یکی دیگر از نویسندگان بوده و با دکترای تخصصی در مرکز بهداشت لس‌آنجلس به عنوان روانشناس بالینی در بخش امور ایثارگران مشغول به کار است. مترجم کتاب، کتایون حلمی، کاندیدای دکترای روانشناسی بالینی دانشگاه تهران است و چاپ و انتشار آن به وسیلۀ انتشارات ارجمند صورت گرفته که هم‌اکنون از ناشران پیشتاز در حوزه‌های روانشناسی، مشاوره، پزشکی و علوم پایه می‌باشد و تلاش اصلی آن معرفی روش‌های جدید درمانی در این حوزه‌ها است.

این کتاب برای چه افرادی مناسب است؟

این کتاب راهنمایی مناسب و جامع برای درمانگران، متخصصان سلامت روان و کارکنان بخش سلامت است.

توضیحات تکمیلی

برخی از نکات مثبت این کتاب عبارت‌اند از:

• به شما می‌گوید که برای هر کلاس به چه چیزهایی نیاز دارید.
• چهارچوب بندی جلسات را مشخص کرده است.
• نوشته‌های لازم برای تمرین‌های مراقبه در هر هفته را در اختیار شما قرار می‌دهد.
• منابع ارزشمندی برای مطالعۀ بیشتر به شما معرفی می‌کند.

بریده کتاب

خودشفقتی مشابه شفقت است ولی دریافت کنندۀ آن خود شما هستید. پاسخی هیجانی به شناخت رنج در خودمان است. طبق گفتۀ کریستین نف، خودشفقتی سه جزء دارد: ذهن‌آگاهی (آگاه بودن از درد)، سهیم شدن در بشریت (شناخت اینکه رنج بردن بخشی از انسانیت است)، و خود مهرورزی (مهربان بودن با خویشتن).