روانشناسی بالینی کودک (روش های درمانگری)

آشنایی با محتوای کتاب

در این اثر سعی شده است گستره‌ی وسیعی از شیوه‌های درمانی اختلالات کودکی ارائه شود و به بحث‌های نظام‌یافته و مبسوط در زمینه‌ی تکنیک‌های درمانی موجود، نسبت به مسائل مفهومی و نظری، اولویت داده شود. هدف کتاب روانشناسی بالینی کودک، راهنمایی متخصصانی است که قصد دارند به صورت مستقیم در زمینه‌ی اختلالات یادگیری و رفتاری کودکان فعالیت کنند. کتاب حاضر زمینه‌های زیر را مورد بررسی قرا می‌دهد:

اختلالات وسواسی فکری عملی، ترس و هراس‌های کودکی، اختلال کمبود توجه، مشکلات تحصیلی، رفتار پرخاشگرانه و اختلال سلوک، اختلالات بدنی، اوتیسم کودکی، عقب‌ماندگی ذهنی در کودکان، کودکان مبتلا به عارضه‌ی پزشکی مزمن، دارو درمانی روانی، پیشگیری و جنبه‌های حرفه‌ای، قانونی و اخلاقی مربوط به درمان کودکان

گروه هدف کتاب

کتاب روانشناسی بالینی کودک ترجمه‌ی محمدرضا نائینیان و همکاران، برای افرادی مناسب است که در حرفه‌ی بهداشت روانی و حرفه‌های کاربردی وابسته مانند آموزش ویژه، پرستاری، توان‌بخشی و مشاوره کار می‌کنند یا قصد دارند در آینده به آنان بپردازند. همچنین این کتاب برای افرادی که با درمان کودک سروکار دارند و دوره‌های مداخله و نیز دوره‌های مطالعات عملی را می‌گذرانند مفید است، همین‌طور برای متخصصانی که در موقعیت‌های کاربردی مانند مدارس، درمانگاه‌ها، مددکاری اجتماعی و … مشغول به کار هستند، کاربرد دارد.

نقاط قوت و ضعف کتاب

در این کتاب اختلالات و مشکلات روانی کودکان به صورت کامل و با توضیحاتی مفصل ارائه شده است، آنچه این کتاب را با سایر کتب در این حیطه، متمایز می‌کند، توصیف کامل درمان‌های اختلالات کودکی است، به صورتی که برای هر اختلال در بخش انتهایی هر فصل، شیوه‌های درمانی اختلال به صورت جامع ذکر شده است که راهنمای بسیار خوبی برای افرادی است که قصد درمان این اختلالات را در کودکان دارند و یا افرادی که در حال آموزش هستند و قصد دارند در آینده درمانگر کودک شوند. از دیگر نقاط مثبت این کتاب می‌توان به داشتن پانویس کلمات مهم هر فصل به صورت انگلیسی اشاره کرد، در این شرایط خواننده می‌تواند سطح لغات تخصصی انگلیسی خود را نیز بهبود ببخشد، همچنین در انتهای هر فصل خلاصه‌ای از کل مباحث آن فصل تدوین شده است که باعث تثبیت مباحث در ذهن خواننده می‌شود. از نقاط ضعف این کتاب می‌توان به نداشتن فهرست اولیه در ابتدای هر فصل اشاره کرد، خواننده در اول هر مبحث جدید، دورنمایی از کل فصل دریافت نمی‌کند و نمی‌داند فصلی که قرار است آن را مطالعه کند، به چه مسائلی قرار است بپردازد ، همچنین اگر در انتهای هر فصل، پرسش‌هایی جهت ارزیابی از مباحث گفته شده در آن فصل، آورده می‎شد، می‌توانست بازخوردی مناسب به خواننده از میزان یادگیری‌ وی از فصل بدهد و در امر یادگیری به خواننده کمک بیشتری می‌شد.

بریده‌ای از کتاب

در سال 1943، لئوکانر، یک گروه 11 نفره از کودکانی را توصیف کرد که الگوی بسیار مشخصی از نشانه‌های خاصی را از خود نشان می‌دادند و در عین حال از کودکان مبتلا به دیگر اختلالات کودکی متمایز بودند. کانر این شکل شدید از آسیب‌شناسی روانی کودک را اوتیسم اولیه‌ی کودکی نام نهاد. کودکانی را که وی توصیف کرد از ابتدای زندگی به طور آشکار گوشه‌گیر و منزوی بودند.