روانشناسی تحولی 1 رابرت فلدمن – ترجمه مهدی عبداله زاده

معرفی کتاب

کتاب روانشناسی تحولی 1، مانند همۀ کتاب‌های این حوزه، رشد و تحول انسان را در گسترۀ زندگی یعنی از لحظۀ انعقاد نطفه تا مرگ، در چهار بُعد جسمی، شناختی، اجتماعی و شخصیتی، پی می‌گیرد.

کتاب حاضر، عنوان روانشناسی تحولی را به‌جای واژۀ قدیمی‌تر «رشد» پیشنهاد می‌کند چراکه معتقد است این شاخه از روانشناسی، بیشتر به مطالعۀ تحول انسان می‌پردازد.

وجه تمایز این کتاب از سایر منابع رشدی موجود، استناد به پژوهش‌های جدید و به‌روز است. البته که کتاب روانشناسی تحولی 1 به مطالعات کلاسیک هم در جای خود پرداخته‌است اما تمرکز عمده‌اش بر یافته‌ها و تحقیقات تازه است.

این کتاب برای چه افرادی مناسب است؟

دانشجویان روانشناسی، در سال‌‎های ابتدایی تحصیل در مقطع کارشناسی باید درس رشد را به‌عنوان پایه‌ای برای درک مباحث بعدی روانشناسی بگذرانند.

با این‌حال گروه هدف کتاب روانشناسی تحولی رابرت فلدمن، صرفا به دانشجویان کارشناسی محدود نمی‌شود و مخاطبان در هر مقطعی و با هر گرایشی می‌توانند از این کتاب بهره ببرند.

توضیحات تکمیلی

کتاب روانشناسی تحولی 1 رشد در گستره زندگی از لقاح تا کودکی، ساختاری به‌شدت منظم، منسجم و چشم‌نواز دارد؛ هر فصل با فهرست اهداف یادگیری شروع می‌شود. چارچوب فصل، یک دیدگاه کلی از محتوا در ذهن خواننده ایجاد می‌کند و مقدمه او را برای ورود به بحث آماده می‌کند.

محتوا، هرچند صفحه به‌طور مختصر در بخشی جداگانه مرور می‌شود تا خواننده فرصتی برای تثبیت آن در حافظه داشته‌باشد و بعد از آن سراغ سرفصل تازه برود.

خرید کتاب روانشناسی تحولی 1 رابرت فلدمن با بیشترین تخفیف برای شما عزیزان امکان پذیر است.

بریدۀ کتاب

به‌طور معمول نخستین لغات درحدود 10 تا 14ماهگی گفته می‌شوند ولی ممکن است در 9ماهگی نیز گفته شوند. نظر زبان‌شناسان درمورد نخستین لغات واقعی که بیان می‌شوند، متفاوت است. برخی معتقدند که نخستین لغات واقعی زمانی دیده می‌شوند که نونهال و نوپا به‌وضوح لغات را درک کند و بتواند صدایی تولید کند که نزدیک به لغات گفته‌شده توسط بزرگسالان باشد، مانند کودکی که از «ماما» برای هر درخواستی که دارد، استفاده می‌کند.

زبان‌شناسان دیگر از معیار سخت‌گیرانه‌تری برای شناسایی نخستین لغات استفاده می‌کنند؛ آن‌ها «نخستین لغت» را به مواردی محدود می‌کنند که کودکان یک نام روشن و یکسان را برای یک شخص، رویداد یا شیء استفاده می‌کنند. در این دیدگاه، «ماما» وقتی نخستین لغت درنظر گرفته می‌شود که به‌صورت مداومی برای یک شخص مشابه، در موقعیت‌های متنوع و درحال انجام کارهای مختلف استفاده شود و برای نامیدن سایر افراد استفاده نشود.