روانشناسی محیط

معرفی کتاب

روانشناسی محیط، علم بررسی و مطالعۀ پیرامون اثرات متقابل انسان و محیط زیست است. بخشی از روانشناسی محیط در حوزۀ علوم طبیعی و زیستی قرار می‌گیرد و بخشی دیگر آن که در این کتاب قصد پرداختن به آن را داریم و از اهمیت بیشتری هم برخوردار است، حیطۀ موضوعات علوم انسانی است.

کتاب روانشناسی محیط به سه بخش تقسیم می‌شود که بخش اول آن به مروری اجمالی از پژوهش‌های مربوط به تأثیرات محیط بر انسان‌ها دارد و رفتارهایی در جهت بهزیستی را آموزش می‌دهد. موضوعات کلیدی بخش اول عبارت‌اند از ادراک خطر، عوامل فشارزای محیطی، تجربۀ طبیعت، اثرات طبیعت بر سلامت، معماری، کیفیت محیط شهری و … .

در ویراست جدید کتاب نیز بخش ویژه‌ای قرار دارد که به خطر تغییرات اقلیمی و اهمیت طبیعت برای کودکان می‌پردازد. بخش بعدی کتاب به درک رفتار محیطی اختصاص دارد. در این بخش نظریه‌های گوناگونی برای رفتارهای محیطی مطرح می‌شود ازجمله این نظریه‌ها می‌توان به نظریۀ ارزش- باور- هنجار دربارۀ محیط‌گرایی و نظریۀ عادت اشاره کرد.

روش‌های مختلف سنجش رفتار محیطی و عوامل مؤثر بر این رفتار مانند هنجارها، ارزش‌ها، باورها موردبحث قرار می‌گیرند. سومین بخش از کتاب نیز به راه‌های ترویج رفتارهای حمایتی از محیط‌زیست و بهزیستی از طریق راهبردهایی مثل تشویق، نوآوری‌های فناورانه و یا راهبردهای اطلاعاتی، می‌پردازد.

در کل این بخش سیاست‌های لازمه دربارۀ حفظ و توسعه محیط‌زیست را در قالب اقشار بزرگی مثل جامعه بررسی می‌کند و توصیه‌هایی کارساز ارائه می‌دهد. آخرین فصل کتاب نیز نتیجه‌گیری کلی است از آن‌چه تاکنون در کتاب ذکر شد و همچنین ارائۀ راهکارهایی برای آینده و بررسی راه‌های مناسب پژوهش.

این کتاب برای چه افرادی مناسب است؟

خواندن این کتاب به دانشجویان، متخصصان و مخاطبان عمومی علاقه‌مند به بحث طبیعت یا روانشناسی محیط توصیه می‌شود.

توضیحات تکمیلی

ازجمله ویژگی‌های منحصربه‌فرد کتاب این است که در انتهای هرفصل سؤالات مروری را قرار داده است که شما با پاسخ دادن به آن، متوجه نقاط ضعف خود در مطالعه و به خاطرسپاری اطلاعات داده شده می‌شوید. همچنین، حل کردن سؤال به شما کمک می‌کند تا اطلاعات را بهتر رمزگردانی کنید و به خاطر بسپارید.

درعین‌حال خلاصۀ فصل نیز وجود دارد که با استفاده از آن می‌توانید مروری‌بر آن‌چه تاکنون مطالعه کرده‌اید داشته باشید و متوجه این شوید که کدام قسمت‌ها از اهمیت بالاتری برخورداند، زیرا در خلاصه‌نویسی نکات مهم را یادداشت می‌کنیم.

اگر بین متون از اصطلاحات تخصصی که معادل انگلیسی دارند استفاده شده است، در پی‌نوشت همان صفحه معادل آن برای شما قرار گرفته است که می‌توانید برای درک بهتر و فهم درست تلفظ‌ها از آن استفاده کنید. همچنین درانتهای فصول واژه‌نامه‌هایی هستند که براساس حروف الفبای انگلیسی تألیف شده‌اند و مجموعی از واژگان به کار رفته طی فصل هستند که این کار دسترسی را برای شما خیلی آسان‌تر می‌کند طوری که حتی بعد از تمام شدن کتاب نیز می‌توانید در آن به جست‌وجوی واژگان بپردازید.

مباحثی را که نویسنده گمان می‌برده ممکن است مخاطب بخواهد دربارۀ آن به اطلاعاتی فراتر از کتاب دسترسی پیدا کند، در بخش منابع پیشنهادی برای مطالعه، با نظر یک کارشناس و کسی که جست‌وجوها و مطالعات گسترده‌ای در این زمینه داشته است کتاب‌هایی را گلچین کرده و به شما معرفی کرده است.

در ترجمۀ کتاب تا حدممکن سعی بر این بوده که با ترجمۀ درست و علمی از پیچیدگی بی‌مورد نیز جلوگیری شود و مطالبی را که ممکن بوده است، مترجمان کتاب خودشان برایش معادل فارسی ساخته‌اند تا به تسهیل در مطالعه شما کمک کنند.

لیندا استگ یک روانشناس هلندی است که به تدریس روانشناسی محیطی در دانشگاه گرونینگن مشغول است. استگ سیاست‌گذاران، سازمان‌های غیردولتی، شرکت‌ها و مصرف‌کنندگان را متحد کرد و اولین کسی بود که بر انگیزه‌های درونی مردم برای ارزیابی پذیرش سیاست‌های اقلیمی تأکید داشت.

استگ و دی گروت در زمینه‌های مختلف درجهت حمایت از محیط زیست فعالیت‌های بزرگی داشته‌اند. او همچنین پلتفرم PERSON را برای دانشمندان علوم اجتماعی تأسیس کرد تا بتوانند باهم در ارتباط باشند و تبادل اطلاعات داشته باشند.

بریدۀ کتاب

اقلیم دائماً درحال تغییر بوده است، اما دانشمندان علوم فیزیکی از دهۀ 1970 میلادی دربارۀ تغییرات اقلیمی انسان‌زا (ناشی از انسان) و اثرات آن بر انسان‌ها، حیوانات و زیست‌بوم هشدار داده‌اند. اثرات اقلیمی شامل بی‌ثباتی نظام‌های بوم‌شناختی محیطی و انسانی، افزایش میزان تغییر توانایی سازگاری انسان و سایرگونه‌ها، ایجاد دگرگونی‌ها، بیماری‌ها، مرگ و انقراض است (هیئت بین‌دولتی تغییرات اقلیمی، 2013).

ازآنجاکه این تأثیرات به‌طور نامناسبی بر کشورهای غیرصنعتی و گروه‌های فقیر اثر می‌گذارند از اشارات ضمنی اخلاقی برخوردارند، زیرا مسئولیت تغییرات اقلیمی برعهدۀ کشورهای صنعتی است که گازهای گلخانه‌ای را تولید می‌کنند.