روان درمانی تحلیلی؛ حل و فصل تعارض های درونی – فرانک آلد

معرفی کتاب

شاید این سؤال برای شما هم پیش بیاید که دربارۀ مبحث روان‌درمانی تحلیلی، کتاب به حد کافی وجود دارد، خصوصاً کتاب‌های نامدار و زیاد اما بحثی که وجود دارد این است که کتاب‌های دیگر آنقدر فشرده و پیچیده هستند که استفاده از آن‌ها کار هر کسی نیست و حتی افراد دارای تبحر نیز ممکن است هنگام مطالعه آن‌ها گیج شوند. کتاب موجود منبعی بسیار ساده و روان درباره روان‌درمانی تحلیلی است که استفاده از آن کار چندان دشواری نخواهد بود.

در فصول اول کتاب جهت‌گیری نویسنده نسبت به روان‌درمانی مطرح می‌شود. در فصل‌های بعدی آموزش گام‌به‌گام شروع می‌شود، از اولین پاسخ‌هایی که درمانگر باید به مراجع بدهد تا آموزش تهیۀ ساختار مناسبی برای درمان و یا حتی فهم پیام‌های ناهشیار مراجعین، همه در ادامۀ فواصل کتاب برای شما عزیزان تدوین شده‌اند، تا فصل آخر که تقریباً نتیجه‌گیری کلی آنچه از ابتدا تا انتهای کتاب بیان شده، در اختیار شما قرار گرفته است.

نکته‌‌ای که باعث می‌شود بخواهید بین سایر هم‌ردگان، این کتاب را انتخاب کنید این است که از ساده‌ترین جملات برای رساندن تخصصی‌ترین مفاهیم استفاده شده، موردی که در بقیه کتاب‌ها یافت نمی‌شود و این کتاب را متمایز می‌کند.

این کتاب برای چه افرادی مناسب است؟

کتاب برای درمانگران مبتدی و دانشجویان علاقه‌مند به روان‌تحلیل‌گری پر از نکات مفید و آموزنده است. همچنین اساتید برای آموزش این مبحث، می‌توانند از کتاب بهرۀ کافی ببرند.

توضیحات تکمیلی

یکی از دیگر نکات کاربردی کتاب این است که درهمان ابتدای کتاب، در قسمت مقدمه توضیحاتی وجود دارد که همانند نقشۀ استفاده از کتاب عمل می‌کنند توضیحات مفصلی که هنگام مطالعه کتاب حتماً مفید خواهند بود، مثل: چرا و چگونه باید از کتاب حاضر استفاده کرد یا کتاب‌های مکملی که با خواندن آن‌ها اطلاعات خود را به حد زیادی می‌توانید گسترش دهید، یا اینکه قبل از مطالعه کتاب خواندن چه منابعی می‌تواند ذهن شما را برای دریافت مطالب پیش‌رو آماده کند.

در ابتدای هر فصل نیز توضیحات مختصری از محتوای هر فصل وجود دارد و در شروع محتوا نیز سؤالاتی وجود دارد که ذهن را کنجکاو و جست‌وجو گر می‌کند و برای دریافت مطالب نرمش می‌دهد. امید است با خواندن این کتاب بتوانید بهره کافی از اطلاعات آن ببرید.

بریدۀ کتاب

تداعی آزاد

هدف روان‌درمانی تحلیلی این است که بیمار در خصوص احساسات، افکار، روابط و سایر ابعاد زندگی خویش آگاهی بیشتری به دست آورد. تحقق این امر منوط به آن است که بیمار هر آنچه را که به ذهنش خطور می‌کند بدون هیچ‌گونه خودداری بیان کند. این روش تداعی آزاد نام دارد. فروید این روش را “اصل پایه” روان‌تحلیل گری می‌داند.