سوال ها و چالش های تربیتی والدین – راشین رجایی

معرفی کتاب

کودکی دوران سرنوشت‌سازی است که والدین می‌توانند نقش بسیار تعیین‌کننده‌ای در این دوره داشته باشند. افزایش آگاهی و شناخت بیشتر والدین از ماهیت و چگونگی تجربیات و ادراکات کودک می‌تواند به ارتباط بهتر والد- کودک منجر شود. کتاب سؤال‌ها و چالش‌های تربیتی والدین با اهمیت سه سال اول زندگی کودک و دلایل آن اشاره می‌کند و از تأثیر شگرف آن بر زندگی کودک سخن می‌گوید. این کتاب به ویژگی‌هایی پرداخته است که منجر می‌شود هزار روز اول زندگی کودک، تجربه‌ای خوشایند برای او و الدینش شود. کتاب پیش‌رو دارای 3 بخش اصلی است که به 100 سؤال و چالش مهم والدین دربارۀ مسائل کلی زندگی کودک، مشکلات و رفتارهای چالش‌انگیز کودک و ابزارهای تربیتی می‌پردازد.

در جای‌جای این کتاب سعی شده است که به تمام دغدغۀهای مخاطب اصلی آن یعنی والدین توجه شود؛ محتوای کاربردی، ساده و قابل‌فهم، حجم کم و ارائۀ پاسخی‌هایی کامل در عین کوتاه بودن که وقت زیادی را از والد نگیرد، در کنار وزن سبک و حجم کم آن، باعث شده است تا والدین در هرکجا بتوانند این کتاب را همراه خود داشته باشند و سؤالات خود را پاسخ دهند. طراحی جلد جذاب، فونت مناسب مطالب و کیفیت بالای جلد و صفحات، از دیگر نقاط قوت این کتاب به‌شمار می‌روند.

این کتاب برای چه افرادی مناسب است؟

والدین: بررسی دقیق چالش‌های تربیتی، بررسی و پاسخگویی به این چالش‌ها با زبانی ساده و قابل فهم، این کتاب را تبدیل به منبعی قابل‌اتکا برای کلیۀ والدینی که دغدغۀ همراهی و درک بهتر کودک زیر 3 سال خود دارند، کرده‌است.

درمانگران حوزۀ کودک: این کتاب با نگاهی جدید به مشکلات و چالش‌های تربیتی کودکان در سنین ابتدایی، تصویری دقیق و اطلاعات جدیدی را در اختیار درمانگران کودک قرار می‌دهد.

توضیحات تکمیلی

دکتر راشین رجایی، دکتر محمدرضا عابدی و دکتر مجیدرضا کوهی‌اصفهانی از درمانگران مطرح در حوزۀ کودکان هستند که علاوه‌بر دانش تجربی و بالینی خود، سابقۀ انجام پژوهش‌ها و ارائۀ کارگاه‌های متعددی در زمینۀ شکوفایی مهارت‌های کودکان، دوره‌های فرزندپروری و آموزش به والدین را در رزومۀ حرفه‌ای خود دارند. اشراف آن‌ها به حوزۀ کودک و مباحث فرزندپروری، درکنار دانش علمی آن‌ها، منجر به تألیف کتاب پیش‌رو شده‌است که یک منبع مطمئن و کمک‌کنندۀ برای والدین در جهت شناخت بیشتر کودک خود است.

بریدۀ کتاب

خلاقیت نه از طریق آموزش، بلکه در فرایند تربیت شکل می‌گیرد. در واقع هرجا که آموزش باشد، خلاقیت از بین می‌رود؛ چراکه آموزش ریشۀ سؤال‌کردن و کنجکاوی را که عناصر اصلی خلاقیت‌اند، می‌خشکاند. بنابراین ضروری است از آموزش به کودک، آن هم در سنین زیر 6سال، خودداری کرد و به جای آن فرصت کشف و به‌کارگیری حواس گوناگون را برای او به وجود آورد. از آنجا که خلاقیت به معنای استفادۀ جدید و نوآورانه از وسیله‌ای یا حل مسئله‌ای به شیوه‌های نامعمول است، میزان دیده‌ها و شنیده‌های کودک از همان سال‌های اولیۀ زندگی‌اش در تحقق آن مؤثر است.