شناخت‌ درمانی برای بیماران مشکل آفرین – جودیت بک

آشنایی با محتوای کتاب

کتاب شناخت‌درمانی برای بیماران مشکل‌آفرین نشانگر اجرای هنرمندانه‌ی شناخت‌درمانی است. زمانی‌که درمان خوب و طبق انتظار پیش نمی‌رود، بیشتر متخصصین بالینی به این فکر می‌افتند که بیماران مشکل‌آفرین را به درمانگر بهتر و کارکشته‌تری ارجاع بدهند. این کتاب به ما یاد خواهد داد که چگونه خودمان درمانگر خبره و باتجربه‌ای درکار با بیماران مشکل‌آفرین بشویم. این کتاب به درمانگران جرئت پنجه‌درافکنی با مشکلات را می‌دهد و برای بیشتر درمانگران باتجربه، مایه‌ی امیدواری است. این کتاب برای گره‌گشایی از بن‌بست‌های شناخت‌درمانی کلاسیک نوشته شده‌است.

گروه هدف کتاب

این کتاب برای درمانگرانی با رویکرد شناختی-رفتاری (CBT) مناسب که مراجعانی سخت و دشوار دارند و علاقه‌مند هستند که با چالش‌های درمان آشنا شوند و روند درمان را نیمه‌کاره رها نکنند.

نقاط قوت و ضعف کتاب

از نقاط قوت و ارزشمندی‌های این کتاب، مثال‌های بالینی متعددی است که در سرتاسر کتاب به‌چشم می‌خورد و بر غنای بالینی این کتاب می‌افزایند. نویسنده برای هر مطلب که ارائه می‌دهد مثال بالینی ذکر می‌کند و برای تک‌تک جملات و پاراگراف‌ها منبع می‌دهد. از دیگر نقاط قوت این کتاب پرداختن نویسنده به باورهای مرکزی افراد درباره‌ی خویشتن است و به بحث باورهای مرکزی افراد درباره‌ی دیگران خیلی کم پرداخته‌است. همچنین پرسش‌نامه‌هایی که در انتهای کتاب آمده‌است به درمانگر کمک می‌کند که از پرسش‌نامه‌هایی استاندارد و مناسب استفاده کند. همچنین واژه‌نامۀ انگلیسی به فارسی و بالعکس است که بسیار راه‌گشا است.

بریده‌ای از کتاب

تعادل برقرارکردن در رابطه‌ی درمانی

این نکته حائز اهمیت است که به آن دسته از بیمارانی که به‌طور خاصی احساس حقارت می‌کنند کمک کنیم که در رابطه‌ی درمانی احساس تعادل و برابری کنند، جیل بیماری بود که به‌طور کلی اعتقاد داشت که درمقایسه با دیگران انسان‌ شکست‌خورده‌ای است. وقتی درمانگرش از او در رابطه با شغلش به‌عنوان مسئول خدمات مشتریان یکسری سؤالاتی پرسید و صبر و حوصله‌ی او و همچنین توانایی او برای کارکردن با سرپرست سختگیر و همچنین مشتریان عصبانی را به وی خاطرنشان نمود، احساس کفایت جیل افزایش یافت و از احساس حقارت او کاسته‌شد. درمانگر کیت گفت از این که او این‌قدر اطلاعات فراوانی درباره‌ی موسیقی کلاسیک و اپرا دارد شگفت‌زده شده‌است. لورا بیمار افسرده‌ی مزمنی بود که در انجام کارکردهای روزانه‌ی خود با مشکلات زیادی روبه‌رو بود و گاهی اوقات نیز از عهده‌ی کارهای منزل بر نمی‌آمد. معمولاً هنگامی که درمانگر عمداً از لورا یکسری سؤالاتی درباره‌ی ماشین او می‌پرسید احساس بهتری به او دست می‌داد درواقع درمانگر لورا به‌تازگی ماشین خریده بود و اطلاعات کمی در رابطه با ماشین داشت یعنی حوزه‌ای که لورا درباره‌‌ی آن اطلاعات فراوانی داشت. درخواست راهنمایی از لورا و گفتن این جمله به او که راهنمایی‌هایش چه قدر مفید واقع شده‌است به لورا کمک کرد که احساس کفایت بیشتری کند.