مروری بر واژه های روانشناختی قرآن – کاویانی

آشنایی با محتوای کتاب

کتاب مروری بر واژه ‌های روان شناختی قرآن، به بررسی واژگان روان‌شناختی دریافت‌شده از قرآن می‌پردازد و در هر فصل ابتدا هر واژه را از تببین لغوی آن واژه بررسی می‌کند و از آوردن مباحث تخصصی اجتناب می‌شود و به‌گونه‌ای تشریح شده که مخاطب بتواند تصور درستی از آن واژه داشته باشد. در زیرموضوع دوم، نگاهی کوتاه و مختصر به مفهوم قرآنی آن واژه می‌شود و این نگاهاز کنار هم گذاشتن سایر آیاتی که این واژه را به کار برده‌اند و مراجعه به بعضی تفاسیر شکل می‌گیردو در زیرموضوع سوم، تلاش‌شده اشتراکات آن واژه‌ی قرآنی با مباحث روان‌شناختی بررسی شود و درنهایت در زیرموضوع چهارم، پیشنهادهای پژوهشی متنوع به مخاطب ارائه می‌شود.

گروه هدف کتاب

کتاب حاضر برای اساتید روانشناسی و بسیاری از دانشجویان روانشناسی مناسب است که به مباحث قرآنی-روان‌شناختی علاقه‌مند هستند و می‌تواند یک متن درسی یا کمک درسی باشد برای همه کسانی که به روانشناسی اسلامی علاقه‌مندند و تلاش می‌کنند تا مفاهیم قرآنی در روانشناسی را بیاموزند.

نقاط قوت و ضعف کتاب

از نقاط قوت کتاب مروری بر واژه ‌های روان شناختی قرآن این است که موضوعات پژوهشی بسیار متنوعی را به مخاطب در اثنای هر فصل ارائه کرده و این موضوعات در سطوح مختلفی قابل پژوهش هستند، بعضی ممکن است یک رساله دکتری یا پایان‌نامه‌ی ارشد باشند و بعضی شاید یک پژوهش میدانی بزرگ را اقتضا کنند، برخی نیز ممکن است در حد یک مقاله‌ی علمی-پژوهشی باشند.

بریده‌ای از کتاب

واژه‌ی حکمت و مشتقات آن، تقریباً 140 بار در قرآن کریم به کار رفته است؛ خدای متعال در قرآن بیش از 90مرتبه خود را با صفت «حکیم» ستوده است. این صفت در موارد فراوانی همراه با صفاتی مثل: علیم، عزیز، خبیر و نیز دست‌کم یک‌بار همراه با صفاتی همچون تواب، حمید، علی و واسع و… آمده است. باتوجه به ضرورت  اختصار به آن‌ها پرداخته نمی‌شود.

برای «حکمت» معانی زیادی آورده‌اند؛ از آن جمله: «شناخت اسرار هستی»، «آگاهی از حقایق قرآن»، رسیدن به حق از نظر گفتار وعمل»، «معرفت خداوند»، «نور الهی که موجب تشخیص وسوسه‌های شیطانی از الهامات الهی می شود»؛ ظاهر این است که حکمت معنای گسترده‌ای دارد که همه‌ی این امور حتی نبوت را دربرمی گیرد.