چگونه عمه درمانگر نباشیم؟ – حسن بشیری

فهرست کتاب چگونه عمه درمانگر نباشیم؟

آزمون عمه درمانگری

فارغ‌التحصیل‌نشده، درمانگرشدن: رانندگی بدون گواهینامه

فرافکنی تجارب شخصی

برای اهداف شخصی وارد روانشناسی شدن: خود به عنوان کتاب قانون

استاد و متخصص همۀ مکاتب‌های روانشناسی بودن همه کاره‌و…؟

خود را نمونۀ کامل سلامت روان دانستن

تشخیص‌گذاری سریع: روانشناس هفت ماهه!

خودآشکارسازی زیاد

شک و وسواس‌انداختن به مراجع (الیسی برخوردکردن اشتباه)

مشاوره در هر شرایط جسمی و ذهنی

درمان با اهداف هیجانی

استفادۀ سریع از آزمون‌های روان‌شناختی

قاطی‌کردن ناامیدی و یاس با منطقی‌بودن

بدگویی از همکاران: من خوبم او بد است

وابستگی زیاد به کتاب‌ها و بسته‌های درمانی

همه را بیمار دیدن: عینک بدبینی

وابسته‌بودن به آزمون‌ها

داشتن زبان واحد

واکنش‌های هیجانی نامتناسب

استفادۀ زیاد و نامتناسب از «اوهوم»

اغراق در تاکید بر توانایی‌های مراجع

مقاومت در مقابل سوال‌پرسیدن مراجع

مشاوره در مکان نامتعارف

درگیری افراطی با مراجع

خجالتی‌بودن و زیاد رو به پایین نگاه‌کردن

حاشیه‌روی زیاد مشاور

سوار موج مراجع شدن

«مریضم» به «عزیزم» تبدیل شد

شلاق‌های تفسیری یا اکتشافی پی‌در‌پی

فراموشی مباحث قبلی

کارآگاه شدن به جای مشاور

اشکال در سوال پرسیدن

صمیمی‌شدن بی‌دلیل

زبان بدن نامتناسب

تواضع بی‌ربط

طبیعی جلوه‌دادن‌های ناشیانه

نمایشگاه مدرک بر روی دیوار

تفسیرهای عجولانه

وقت دادن‌های غیرمتعارف

تلاش برای اثبات حدس خود

سکوت زیاد و طولانی

خودناارزنده‌سازی در مقابل مراجع

استفادۀ زیاد از «به‌نظر من»

پرحرفی مشاور در تمام جلسات

نصیحت‌درمانی

متخصص داروشناسی

مقایسه‌کردن

پذیرایی نامتناسب

جلسات طولانی 3-4 ساعته! مدیرنبودن در مشاوره

القای چارچوب فکری و اعتقادی خود

رفتارهای اجتماعی تصنعی

اتاق درمان اتاق معامله و خرید و فروش مذاکره

افشاگری غیرعمدی اسرار

جابه‌جایی نقش درمانگر و مراجع

نپرسیدن ابهامات

کتاب درمانی صرف

ارجاع بی مورد: افسردگی ناشی از ارجاع و مشاوره!

نشان‌دادن راهکار خطرناک

به‌کاربردن ناشیانۀ جملات

دفتر مشاوره یا فروشگاه

وسط حرف مراجع پریدن

توجه زیاد به ظاهر و پوشش

عدم‌توجه به تفاوت‌های فردی و شخصیتی مراجعان

اطلاعات عمومی کم

استفاده از گوشی در حین مشاوره

عجولانه راهکاردادن

فضای کاری غیراستاندارد

ریش گرو گذاشتن

کاملا درکت می‌کنم

پایین‌آوردن وجهۀ کاری خود

درگیری با مراجع

سکوت اشتباه

روشن فکری محض

کتابی حرف زدن

همدردی به جای هم حسی (همدلی)

شنوندۀ منفعل بودن

مانع رشدی ایجاد کردن

درمانگری «اتفاقی» به جای «فرایندی»

عقب‌افتادن از درمان طبیعی

بی‌توجهی به حساسیت‌های مراجعان خاص

تکرارهای خسته‌کننده شکایت از رشتۀ خود و به چالش کشیدن آن

مسدودسازی میان‌برهای خودآگاهی مراجع نسبت به خود

درگیری ذهنی و هیجانی با طرف غایب مشاوره

پیگیری بیشتر از درمان

شوخی نامتناسب با منشی در حضور مراجع

کوتاه حرف‌زدن

ارتکاب «خطای معلم»

عدم حفظ شان و احترام مراجع

نگاه پراکنده به مراجع

منت‌گذاری

ترس از تشخیص‌گذاری

مراجعان خاص (VIP)

ترس و مبارزه با سکوت مراجع

مانع ابراز هیجانات شدن

تلاش برای اثبات زاویۀ دید خود

ترس از اعتراف

درگیرکردن مراجعان در کارهای تحقیقاتی

کلاس‌گذاشتن برای مراجع

فراموشی افراد مهم در زندگی مراجع

عجله برای نفوذ در ستون پنجم!

نحوۀ برخورد اولیه در سالن انتظار

ذهن‌آگاه نبودن درمانگر

درمان «برای» مراجع، به جای درمان «با» مراجع

غواصی ناشیانه همراه با توهم غریق

پرونده‌نویسی

برانگیختن حسادت و یا ناامیدسازی بیشتر مراجع

عدم‌توجه به مسائل فرهنگی مراجع

استفادۀ زیاد از واژۀ «چرا»

ناآگاهی از نشانه‌های انتقال و انتقال متقابل

• عمه درمانگر مدرسه

صمیمیت بیش‌ازحد با دانش آموزان

تبلیغ مرکز مشاورۀ خود یا دیگران

انجام‌دادن کارهای دفتری

حبس‌کردن خود در اتاق مشاوره

مشاوره‌دادن در مکان‌های غیراستاندارد مدرسه

برملاکردن راز دانش آموزان و خانواده‌ها

مراقب‌شدن در امتحانات

همکاری با موسسات