روانشناسی بالینی کودک و نوجوان – سیدمحمدی

آشنایی با محتوای کتاب

«روانشناسی بالینی کودک و نوجوان»، با عنوان فرعی «راهنمای بالینی اختلالات روانی در کودکان و نوجوانان»، همه‌ی آن‌چه را که درمانگران حوزه‌ی کودک و نوجوان نیاز دارند، دراختیارشان می‌گذارد. کتاب حاضر، به‌اذعان نویسندگانش، با الهام از کتاب «راهنمای بالینی اختلالات روانی: راهنمای درمان مرحله‌به‌مرحله»، تألیف «بارلو»، نوشته شده‌است. کتاب معروف بارلو، در حوزه‌ی شناخت و درمان اختلالات روانی بزرگسالان، در نقش یک راهنمای گام‌به‌گام درمان به کار متخصصانی می‌آید که با آسیب‌شناسی بزرگسال، سروکار دارند. تا پیش از این، خلأ کتابی که نقش مشابهی در حوزه‌ی کودک و نوجوان داشته‌باشد، به‌وضوح حس می‌شد. تا این‌که نویسندگان «روانشناسی بالینی کودک و نوجوان»، با درنظر داشتن کتاب بارلو، این خلأ را پر کردند. هر فصل کتاب، با مرور یک اختلال آغاز می‌شود و سپس به شرح درمان‌هایی می‌پردازد که ملاک هایی را برآورده می‌کنند که بر طبق جدیدترین رهنمودهای انجمن روانشناسی آمریکا تعیین شده‌اند و درنهایت مداخلات دارویی مبتنی‌بر شواهد را بررسی می‌کند.

گروه هدف کتاب

دانشجویان گرایش روانشناسی بالینی کودک و نوجوان و مدرسان و پژوهشگران حوزه، گروه هدف کتاب «روانشناسی بالینی کودک و نوجوان» هستند.

نقاط قوت و ضعف کتاب

کتاب حاضر، مشخصا برای کاربست عملی نوشته شده‌است؛ مباحث نظری، به‌‎کمک شرح نمونه‌های بالینی، توضیح داده شده‌اند و جابه‌جا، به فراخور موضوع، پیشنهادهای عملیاتی لابه‌لای مباحث گنجانده شده‌اند؛ چیزهایی مثل برگه‌‌ی آزمایش رفتاری، نمونه‌ی برنامه‌ی درمان و مانند این‌ها که خواننده به کمک آن‌ها می‌تواند آموخته‌‌هایش را در ذهن تثبیت کند.

بریده‌ای از کتاب

تصور می‌رود که عوامل زیادی در ایجاد و نگهداری اختلالات خوردن مشارکت دارند. دلیل مهمی وجود دارد که اختلالات خوردن باید به‌عنوان بیماری‌های روانی که مبنای زیستی دارند طبقه‌بندی شوند. دلایل عصبی-زیستی فزاینده‌ای که از بررسی مداربندی عصبی، انتقال‌دهنده‌های عصبی و وراثت به‌دست آمده‌اند، به مولفه‌های زیستی برای اختلالات خوردن اشاره دارند. میزان توارث‌پذیری اختلالات خوردن (بی‌اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی و اختلال پرخوری) از 50 تا 83درصد گسترش دارد. بی‌‎نظمی‌ها در سیستم‌های سروتونین و دوپامین که بر مدارهای عصبی تأثیر می‌گذارند (مثل مدار پاداش) ازطریق تحقیقات تصویربرداری و ژنتیک مولکولی در افراد مبتلا به اختلالات خوردن ثابت شده‌اند و امکان دارد آن‌ها را مستعد اختلال کنند، هرچند حالت گرسنگی کشیدن در بی‌اشتهایی عصبی می‌تواند عملکرد عصبی را بیشتر تغییر دهد.