راهنمای تدوین شرح حال و مصاحبه تشخیصی

آشنایی با محتوای کتاب

«راهنمای تدوین شرح حال و مصاحبه تشخیصی برای روانشناسان و مشاوران»، منبعی مختصر و درعین‌حال کامل است از آن‌چه متخصصان سلامت روان، در مرحله‌ی مصاحبه و گرفتن شرح‌حال باید انجام بدهند. کتاب، قدم‌به‌قدمْ مراحل مصاحبه، تشخیص و طراحی درمان را برای مخاطب، توضیح می‌دهد؛ با برقراری رابطه‌ی درمانی که اولین گام در فرآیند درمان است، شروع می‌کند. در رابطه‌ی درمانی، جزئیات مهمی مثل تماس چشمی، وضعیت بدنی، فاصله، زبان بدن، گوش کردن و… را توضیح می‌دهد. بعد به بررسی فنونی می‌پردازد که در پرسش، ترغیب درمان‌جو به ادامه، اطمینان‌بخشی به او و همدلی، موردنیازند. کتاب، با نشانه‌شناسی شامل دسته‌بندی اختلالات، توضیح پیش‌آگهی، عاطفه، خلق و… ادامه پیدا می‌کند. در مرحله‌ی سنجش وضعیت روانی، توجه خواننده را به نکات مهمی جلب می‌کند که باید در ظاهر، رفتارِ روانی-حرکتی، تکلم، جهت‌یابی و حافظه‌ی درمانجو درنظر بگیرد. سنجش خطر خودکشی و دیگرکشی که عوامل خطر و محافظت و بررسی تاریخچه‌ی روان‌پزشکی درمانجو را شامل می‌شود، یکی دیگر از فصول مهم کتاب است.

گروه هدف کتاب

گروه هدف کتاب «راهنمای تدوین شرح حال و مصاحبه تشخیصی برای روانشناسان و مشاوران»، روانشناسان بالینی هستند که کار تشخیص و درمان مراجعان را برعهده دارند. دانشجویان روانشناسی هم که دورنمای ورود به کار بالینی را در تحصیلاتشان درنظر دارند، از مطالعه‌ی کتاب حاضر سود خواهندبرد.

نقاط قوت و ضعف کتاب

در منابع آکادمیک روان‌شناختی، کتاب‌های مختلفی وجود دارند که روش‌های تشخیص و درمان اختلالات روانی را به‌طور مفصل توضیح می‌دهند. در کنار این منابع عموما حجیم و سنگین، وجود کتابی که چکیده‌ای از عناوین مهم در فرآیند درمان باشد، برای هر درمانگری ضروری است.

بریده‌ای از کتاب

عقاید بیش‌بهاداده‌شده میان عقاید معمولی و هذیان‌ها قرار دارند، با این‌حال این عقاید، مانند هذیان‌ها، قدرتمند و ثابت هستند و نمی‌توان با بحث منطقی آن‌ها را رد کرد، منتها در مقایسه با هذیان، شدت کمتری دارند. عقاید بیش‌بهاداده شده، مانند هذیان‌ها حول محور بی‌عدالتی، تبعیض، ناامیدی، بی‌وفایی، حسادت یا نقشه‌های بزرگ‌منشانه، دور می‌زنند. برخی افکار وسواسی در بیماران مبتلا به وسواس به عقاید بیش‌بهاداده‌شده تبدیل می‌شوند، به‌طوری که نمی‌توان به هیچ قیمتی بیماران را قانع کرد که آن‌ها نادرست هستند، مانند شست‌وشوی مکرر دست‌ها و اشیا با این‌که بیمار بارها از شما یا دیگر می‌شنود که آن‌ها تمیز هستند. اعتقاد بیماران به باورهای منفی گاهی به‌قدری نیرومند است که درحد باورهای بیش‌بهاداده‌شده است. برای سنجش بپرسید:

– آیا موضوعی هست که با وجود شواهد کافی همچنان به آن اعتقاد دارید و نمی‌توانید از آن دست بکشید؟

– مهم‌ترین اعتقادها و باورهای شما کدام‌اند؟