روانشناسی نابهنجاری جلد دوم – کومر

آشنایی با محتوای کتاب

«روانشناسی نابهنجاری» جلد دوم، در ادامۀ جلد اول این مجموعه، به توضیح چهار دسته از اختلالات روان‌شناختی می‌پردازد؛ اسکیزوفرنی و سایر اختلالات حاد، اختلالات شخصیت و اختلالات شایع در کودکان و سالمندان. وجه تمایز کتاب حاضر از سایر منابع آسیب‌شناسی موجود، آن است که صرفا روی سبب‌شناسی و برشمردن معیارهای تشخیصی، تمرکز ندارد و با نگاه تحلیلی و نقادانه، مباحث مرتبط با نابهنجاری را توضیح می‌دهد. مجموعۀ دوجلدی روانشناسی نابهنجاری، با کمک گرفتن از مطالب مطبوعاتی، تحقیقات و مطالعات به‌روز روانشناسی و حتی فیلم‌های سینمایی، درک مباحث دشوار آسیب‌شناسی را برای خوانندگان، آسان و خوشایند کرده‌است.

گروه هدف کتاب

«روانشناسی نابهنجاری»، برای دانشجویان رشته‌های مرتبط با سلامت روان، نوشته شده‌است. مدرسین و پژوهشگران حوزۀ آسیب‌شناسی و هم‌چنین روان‌درمانگران، مطالعۀ این کتاب را مفید خواهنددانست.

نقاط قوت و ضعف کتاب

یکی از جالب‌ترین بخش‌های کتاب حاضر، باکس سوالات تفکر انتقادی است که در لابه‌لای مباحث، گنجانده شده و مخاطب را به تفکر دربارۀ موضوع خوانده‌شده، ترغیب می‌کند. عکس‌ها، نمودارها، جدول‌ها و تصاویر، محتوا را در فرمی منسجم و ساختارمند ارائه می‌کنند. بخش «نقاط عطف در روانشناسی» و «واژه‌نامه و راهنمای موضوعی» در پایان کتاب، یکی دیگر از امتیازات این مجموعه است.

بریده‌ای از کتاب

در اوایل قرن بیستم، متخصصان سلامت روان عملا کودکان را نادیده می‌گرفتند یا در بهترین حالت آنان را همچون بزرگسالان می‌دانستند و اختلالات روان‌شناختی آنان را همچون مشکلات بزرگسالان درمان می‌کردند (پیترسون و رابرتز، 1991). امروزه نیازها و مسائل جوانان توجه محققان و درمانگران را به خود جلب کرده‌است. هرچند از تمام مدل‎‌های اصلی برای توضیح و درمان مشکلات آنان استفاده شده، به‌نظر می‌رسد که بعد اجتماعی-فرهنگی، مخصوصا بعد خانواده، نقشی ویژه ایفا می‌کند. از آن‌جا که کودکان و نوجوانان تسلط محدودی بر زندگی خود دارند، تحت تأثیر عقاید و عکس‌العمل‌های اعضای خانواده قرار می‌گیرند، بنابراین درمانگران باید در تلاش برای حل مشکلات جوانان به این عقاید و عکس‌العمل‌ها نیز بپردازند. درمان‌های مناسب برای اختلال سلوک، اختلال بیش‌فعالی/ نقص توجه، ناتوانی عقلی و سایر مشکلات دوران کودکی و نوجوانی تنها درصورتی به موفقیت می‌رسند که درمانگران با خانواده نیز کار کنند و آنان را آموزش دهند.