علم شناخت یا شناخت پژوهی جلد اول – فریدن برگ

آشنایی با محتوای کتاب

«علم شناخت یا شناخت‌پژوهی» کتابی است برای پاسخ دادن به سوال «ذهن چیست و چطور عمل می‌کند؟». تا سال‌های سال، حوزه‌های مختلف علم و دانش، مستقل از هم -و حتی گاهی به‌نظر می‌رسید درتناقض با یکدیگر- سعی داشتند از منظر خودشان به این سوال جواب بدهند. البته که به جاهای کمابیش خوبی هم رسیدند اما هرچه بیشتر در ذهن کندوکاو می‌کردند، بیشتر متوجه می‌شدند که با موضوعی چندبعدی سروکار دارند و تنهایی ازعهده‌ی شناختنش برنمی‌آیند. پس سروکله‌ی علم شناخت پیدا شد؛ علمی میان‌رشته‌ای که روانشناسی، هوش مصنوعی، علوم کامپیوتر، زبان‌شناسی، انسان‌شناسی، عصب‌پژوهی و فلسفه را دورهم جمع می‌کند تا همه‌شان ابزارها و دیدگاه‌هایشان را روی میز بگذارند و از رهگذر همکاری بین آن‌ها، دریچه‌ای رو به شناخت ذهن باز شود.

گروه هدف کتاب

همه‌ی علاقه‌مندان به علوم شناختی، صرف‌نظر از رشته‌ی دانشگاهیشان، گروه هدف کتاب حاضر، هستند. با این‌حال کسانی که با یکی از حوزه‌های مرتبط با علم شناخت سروکار دارند، بهتر می‌توانند از آموز‌ه‌های این کتاب بهره ببرند.

نقاط قوت و ضعف کتاب

مهم‌ترین نقطه‌ی قوت «علم شناخت» این است که در انتهای هر فصل، دو بخش «برای کندوکاو بیشتر» و «برای مطالعه‌ی بیشتر» درنظر گرفته‌است. این بخش‌ها به خواننده جهت می‌دهند تا بتواند از حد مباحث مقدماتی کتاب فراتر برود و اطلاعاتش را عمق و وسعت بیشتری ببخشد.

بریده‌ای از کتاب

یکی از کارکردهای ویژه‌ی ادراک، پالایش اطلاعات نامربوط و تمرکز بر اطلاعات مهم است. اگر ببری به شما حمله می‌کند، مسلما وقتتان را با نگاه کردن به گل‌ها هدر نمی‌دهید. این کار را توجه، برعهده می‌گیرد. محرک‌هایی که در میدان دید، توجه را به سوی خود فرامی‌خوانند، در اولویت قرار می‌گیرند و با سرعت بیشتری پردازش می‌شود و بدین وسیله پاسخ‌های سریع‌تر و احتمالا نجات‌بخشی را در ارگانیسم به‌وجود می‌آورند. اما توجه، چگونه تخصیص پیدا می‌کند؟ امروزه، شواهدی داریم که نشان می‌دهند فرایندهای هیجانی می‌توانند در هدایت توجه به سمت محرک‌های مهم، یعنی محرک‌هایی که از اهمیت فوق‌العاده‌ای در بقای ارگانیسم برخوردارند، موثر واقع می‌شوند. هن‌سن و هن‌سن با استفاده از الگوی جویش دیداری، در آزمایشی دریافتند که شرکت‌کنندگان در تشخیص چهره‌ی خشمگین درمیان چهره‌های خنثی، سریع‌تر از تشخیص چهره‌های خوش‌حال در همین شرایط عمل می‌کنند. این نتیجه، از آن پس، به‌عنوان نمونه‌ای از اثر برترشماری تهدید، توضیح داده شده‌است، به این معنی که محرک‌های خطرناک، از لحاظ ادراکی برجسته‌تر (شاخص‌تر) می‌شوند.