نظریه های مشاوره و روان درمانی گروهی نوابی نژاد

معرفی کتاب

کتاب نظریه های مشاوره و روان درمانی گروهی نوابی نژاد، منبعی است که تلاش دارد یک دید نسبتا جامع از کلیات گروه‌درمانی دراختیار مخاطبانش قرار بدهد. کتاب حاضر، با معرفی 11 نظریۀ معتبر که در گروه‌درمانی کاربرد دارند، شامل روان‌کاوی، رفتاری، گشتالت، شناختی و… خوانندگان را با اصول مهم هر نظریه آشنا می‌کند.

شکوه نوابی نژاد، نویسندۀ کتاب، معتقد است تأکید صرف بر یک نظریه و رویکرد در آموزش درمانگران، بسیار خطرناک است چراکه هر رویکرد، مزایا، محدودیت‌ها و کاربردهای خاص خودش را دارد و نمی‌توان یک منظر واحد را به‌عنوان نسخه‌ای برای همۀ موقعیت‌های روان‌شناختی، پذیرفت. بر همین اساس، آشنایی کلی با نظریه های مشاوره و روان درمانی گروهی برای هر متخصصی که در این زمینه فعالیت می‌کند، ضروری است.

این کتاب برای چه افرادی مناسب است؟

دانشجویان روانشناسی که قصد دارند وارد کار درمان شوند، گروه هدف کتاب نظریه های مشاوره و روان درمانی گروهی نوابی نژاد هستند. با این‌حال، درمانگران مشغول‌به‌کار هم می‌توانند با مطالعۀ کتاب حاضر، به اطلاعات‌شان بیفزایند.

توضیحات تکمیلی

نقطۀ قوت کتاب نظریه های مشاوره و روان درمانی گروهی نوابی نژاد، دیدگاه انتقادی آن است که ضمن معرفی فنون رویکردهای درمانی مختلف و توضیح دادن اطلاعاتی مانند اندازۀ گروه و طول و تعداد جلسات در هرکدام، محدودیت‌های این رویکردها را هم بیان می‌کند تا مخاطب با علم به این محدودیت‌ها، تصمیم بگیرد.

قیمت کتاب نظریه های مشاوره و روان درمانی گروهی شکوه نوابی نژاد از نشر سمت، باتوجه به حجم مطالب درخور می‌باشد و همچنین شما عزیزان می‌توانید این اثر را با بیشترین تخفیف تهیه کنید.

بریدۀ کتاب

نظریۀ راجرز مبتنی‌بر این فرضیه است که مراجعان می‌توانند عوامل موجود در زندگی را که باعث غم و اندوه آن‌ها شده‌است درک کنند. آنان همچنین قابلیت خودرهبری و ایجاد تغییرات سازنده را دارند. تغییر زمانی حاصل می‌شود که درمانگر مجرب بتواند با مراجع رابطۀ توأم با احترام، صداقت و خلوص و پذیرش و درک همدلانه ایجاد کند.

مشاورۀ درمان‌بخش زمانی عملی می‌شود که در یک رابطۀ رویاروی بین دو نفر و در محیطی امن و دلپذیر صورت گیرد. در چنین ارتباطی مراجعان دفاع‌های سرسختانۀ خود را فرومی‌ریزند و ابعادی از شخصیت خود را که تا آن زمان انکار یا تحریف می‌کردند، می‌پذیرند. رویکرد مراجع-محوری بر روابط بین مراجع و درمانگر تأکید دارد؛ به‌طوری‌که نگرش درمانگر بیش از دانش، دیدگاه یا فن او حائز اهمیت است. مراجعان تشویق می‌شوند تا از این رابطۀ درمانی در رشد توانایی‌های بالقوۀ خویش بهره ببرند و تبدیل به فردی شوند که می‌خواهند باشند.