شجاعت نامحبوب بودن، فراسوی مهرطلب – ایچرو کیشیمی

معرفی کتاب

 کتاب شجاعت نامحبوب بودن با اقتباس از رویکرد آدلر نسبت به شاد زیستن توسط ایچرو کیشیمی و فومیتاکه کوگا تألیف شده است. این کتاب در حقیقت روایت گفت‌وگوی پیر خردمند و جوانی است که به غیر از تناقض و ناخوشی در این دنیا چیز دیگری نمی‌بیند.

آلفرد آدلر از روانشناسان شناخته‌شده‌ای است که عقاید ارزشمندی درخصوص شادمانی و شاد زیستن دارد. او انسان را دعوت به رهایی از چنگال گذشته و پیش‌بینی آینده می‌کند و او را به‌ حال و زیستن در اکنون فرا می‌خواند. نویسندگان در طول تشریح پنج شب گفت‌وگوی فلسفی پیر و جوان، به راز شاد زیستن از منظر آدلر می‌پردازند.

فصل‌های کتاب نیز که حول این پنج شب گفت‌وگو شکل گرفته است به‌ترتیب مفهوم آسیب، علت مشکلات بشر، رهایی از مشکلات، یافتن خود و پذیرش زندگی و زیستن در حال را شرح می‌دهد.   به این ترتیب خواننده با کمک خواننده با کمک مطالب کتاب و آمادگی پذیرش و برخورد صلح‌جویانه را با جهان در خود پرورش خواهد داد.

سبک روایت کتاب و ارائۀ توضیحات قالب روایت زندگی ازجمله ویژگی‌هایی است که نثر این کتاب را روان و خواننده را ترغیب به مطالعۀ آن می‌کند. اشاره به مفاهیم ارزشمندی مثل پذیرش، رهایی از تلۀ مهرطلبی و توجه به خود در قالب مفاهیم تمثیلی از دیگر ویژگی‌های مثبت این کتاب به شمار می‌آید.

حجم مناسب، کیفیت بالای جلد و صفحات کتاب از نقاط مثبت ظاهری این کتاب است. از حیث محتوا نیز، علاوه‌بر موضوع جالب و کاربردی آن، ترجمۀ دقیق و تخصصی دکتر علیرضا روحی و حمیدعلیزاده به اثرگذاری بیشتر محتوای کتاب کمک کرده است.

این کتاب برای چه افرادی مناسب است؟

علاقه‌مندان به روانشناسی: این کتاب به سبک داستانی به بیان موضوعات رشدی و توسعۀ فردی از قبیل پذیرش خود، عزت‌نفس، رهایی از تلۀ مهرطلبی و استقلال شخصی می‌پردازد.

توضیحات تکمیلی

ایچرو کیشمی و فومیتاکه کوگا، نویسندگان کتاب، دو تن از روانشناسان و اندیشمندان ژاپنی هستند که با تأثیرپذیری از رویکرد و فلسفۀ آدلر اقدام به تألیف اثری ارزشمند در زمینۀ توسعۀ فردی کرده اند.

علاقه‌مندان می‌توانند این کتاب را با ترجمۀ دکتر علیرضا روحی، مشاور خانواده، و دکتر حمید علیزاده، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، مطالعه کنند.

بریدۀ کتاب

فیلسوف: از نظر میزان دانش و تجربه و درنتیجه میزان مسئولیت، قطعاً تفاوت هایی وجود دارد. کودک ممکن است قادر به بستن بند کفشش، یا فهمیدن معادله‌های پیچیدۀ ریاضی نباشد یا نتواند در هنگام بروز مشکل به اندازۀ یک بزرگسال مسئولیت به عمده بگیرد؛ اما این موارد هیچ ارتباطی با ارزش‌های انسانی ندارند. پاسخ من همان است: انسان‌ها برابر، ولی یکسان نیستند.