مقدمه ای بر روانشناسی دین

آشنایی با محتوای کتاب

کتاب مقدمه‌ای بر روانشناسی دین، یکی از تعداد کتاب‌هایی است که در سرتاسر جهان در زمینه‌ی روانشناسی دین به نگارش درآمده. این مسئله تاجایی حائز اهمیت است که انجمن روانشناسی آمریکا حوزه‌ی مستقل و مجزایی را برای روانشناسی دین درنظر گرفته‌است. هدف از نگارش این کتاب ارائه‌ی تصویر اجمالی، کلی و نسبتاً روشنی از روانشناسی دین برای دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد است. فصول این کتاب مطابق نظر شورای انقلاب فرهنگی برای تدوین کتاب روانشناسی دین و براساس ادبیات دینی و علمی صورت گرفته‌است.

گروه هدف کتاب

دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد روانشناسی دین و کسانی که به ارتباط روانشناسی و دین علاقه‌مند هستند.

نقاط قوت و ضعف کتاب

از نقاط قوت این کتاب، حجم منطقی و مناسب است که محتوایی کامل و جامع را در اختیار خواننده قرار می‌دهد، از دیگر مزایای این کتاب این است که رشته‌ی روانشناسی دین، رشته‌ای نسبتاً نوظهور است و منابع مرتبط با آن کم است و این کتاب منبعی مناسب برای دانشجویان این رشته است. استفاده از منابع کهن در کنار منبع به‌روز و بین‌المللی از دیگر نقاط قوت این کتاب است. فصل ششم این کتاب، اختصاص به روان‌سنجی دین‌داری دارد و پرسش‌نامه و تحلیل و نحوه‌‌ی نمره‌گذاری را توضیح می‌دهد و پوششی همه‌جانبه دارد. خلاصه‌ای که در پایان هر فصل ارائه‌شده از دیگر ویژگی‌های خوب این کتاب است که به خواننده کمک می‌کند پس از اتمام هرفصل به مرور و جمع‌بندی بپردازد.

بریده‌ای از کتاب

تأثیر باورهای مذهبی بر سلامت روان و جسم

چیز بی‌همتا و بی‌نظری که در مذهبی‌بودن وجود دارد، آن است که مذهبی‌بودن موجب افزایش سلامت جسم و ذهن می‌شود، دلیل این امر می‌تواند این باشد که مذهبی‌بودن به فرد کمک می‌کند تا زندگی سالمی داشته‌باشد.( زاکرمن 2005) در طبقه‌بندی افراد براساس گرایش آن‌ها به مذهب، معتقد است که ۸۵ درصد جمعیت دنیا را می‌توان دانست. دلیل این امر را می‌توان به دو چیز نسبت‌داد: اینکه انسان فی‌نفسه خداجوست و دیگر اینکه مذهب غالب نیازهای اساسی انسان را برآورده می‌سازد و به‌عبارت دیگر به زندگی مفهوم می‌بخشد. هدفمندی در زندگی با معنویت و مذهبی‌بودن رابطه دارد. معنی و مفهوم قائل‌شدن برای زندگی با ایمان رابطۀ مثبت معنی‌دار دارد. هدفمندبودن بی‌تردید به زندگی معنی می‌بخشد. (لازنبی و همکاران ۲۰۱۳) چنانکه پژوهش‌ها نشان می‌دهند که بین امید و خوش‌بینی با باورهای مذهبی رابطه وجود دارد مانند افراد با باورهای مذهبی نسبت به افراد فاقد باورهای مذهبی امیدوارتر هستند. (ستی و سلیگمن ۱۹۹۳) هنگامی‌که باورهای مذهبی معطوف به وجود خدا باشد، امید و خوش‌بینی بیشتر خواهد بود (کوئنیگ و همکاران ۲۰۰۱) یکی از دلایل عمدۀ این امر آن است که موجب وجود احساس معنی و مفهوم‌داشتن و هدفمندبودن زندگی می‌شود، فقدان امید با بیماری‌های روانی مانند افسردگی و بیماری‌های جسمانی رابطه دارد.