کاربرد داستان های تمثیلی و استعاره ای در روان درمانی کودکان و نوجوانان

معرفی کتاب

کتاب حاضر، حاصل تجربه‌های نویسنده در جلسات درمانی است که با عنصر داستان‌سرایی و شخصیت‌های داستانی ترکیب شده‌اند. کتاب در مجموع شامل 22 داستان است که هر کدام به موضوعی خاص می‌پردازند. برای مثال: اضطراب شبانه، افسردگی، نشانه‌های وسواس،جلب توجه و … . از آنجایی که مخاطب اصلی این کتاب، کودکان و نوجوانان هستند، مطالب به شیوه‌ای آسان و قابل فهم و از طریق شخصیت‌های داستانی و ماجراجویی‌هایشان بیان می‌شوند. این شخصیت‌ها، کاملاً باورپذیر بوده و کودکان می‌توانند ارتباط بسیار خوبی با آن‌ها برقرار کنند.  همانطور که پیش‌تر هم اشاره کردیم، هر داستان مشکل، مسئله یا اختلالی روان‌شناختی را مورد توجه قرار می‌دهد و تلاش می‌کند در طی داستان، به شکلی غیر مستقیم، ابعاد گوناگون آن را بررسی کند. به این ترتیب، کودک در انتهای داستان به درک روشنی از مسئله یا مشکلی که با آن مواجه است، دست می‌یابد. علاوه بر این،راهبردهایی هم برای مقابله با مشکل نیز می‌آموزد.

در انتهای هر داستان، فعالیت‌هایی وجود دارد که به درمانجویان کمک می‌کنند تا با گذاشتن خودشان جای شخصیت اصلی داستان، چالشی که با آن مواجه هستند را بهتر درک کنند. در ابتدای داستان نیز توضیحاتی از مسئلۀ مورد بحث در داستان، قرار داده شده است. این توضیحات برای درک بهتر والدین، مراقبان، آموزگار یا درمانگران کودک است که می‌خواهند داستان را برای کودک خوانده یا تعریف کنند.

این کتاب برای چه افرادی مناسب است؟

کودکان و نوجوانان، درمانگران و مشاوران کودک و نوجوان، معلمان، والدین و مراقبان، همگی از مخاطبین هدف این کتاب هستند.

توضیحات تکمیلی

دکتر پت پرنیکانو، نویسندۀ کتاب و روان‌درمانگری است که سال‌هاست در حوزۀ روانشناسی بالینی فعالیت می‌کند. فاطمه شفیعی و زهرا عبدی، مترجمان این کتاب هستند و آن، کتاب ارجمند بوده که هم‌اکنون از ناشران پیشتاز در حوزه‌های روانشناسی، مشاوره، پزشکی و علوم پایه می‌باشد و تلاش اصلی آن معرفی روش‌های جدید درمانی در این حوزه‌ها است.

بریده کتاب

برخی از کودکان از والدین خود می‌آموزند همان چیزی باشند که بسیاری از نویسندگان آن را وابسته نام نهاده‌اند. این کودکان با صرف‌ نظر کردن از نیازهای خودشان از دیگران مراقبت می‌کنند یا به آن‌ها کمک می‌نمایند. کمک به دیگران چیز بدی نیست اما نادیده گرفتن یا به حداقل رساندن نیازهای خویشتن خوب نیست.