روانشناسی تربیتی کریمی

معرفی کتاب

کتاب روانشناسی تربیتی یوسف کریمی، در هفت فصل سعی برآن داشته‌است که بین دو حوزۀ روانشناسی و تعلیم‌وتربیت پیوند برقرار کند و سعی بر آن داشته که این کار را با زبانی ساده و غیر فنی و البته علمی، همراه با مثال‌ها و نمونه‌های فراوان به‌منظور آسان‌ترشدن یادگیری دانشجویان انجام دهد. در فصل اول از روان شناسی تربیتی کریمی، مولف به ماهیت و چیستی روانشناسی تربیتی می‌پردازد و در فصل بعد رشد و جایگاه آن در فرایند یاددهی-یادگیری و نظریات پیاژه، اریکسون و کلبرگ بررسی می‌شود. در فصل سوم از کتاب روانشناسی تربیتی کریمی به یادگیری پرداخته می‌شود و فصل چهارم دیدگاه‌های جدید در یادگیری و شناخت بررسی می‌شود. فصل ششم انگیزش و تعلیم‌وتربیت بررسی شده و نظریه‌های آن مطرح می‌شود. فصل پایانی کتاب صحبت از هوش و خلاقیت است و مولف تعاریف هوش، نظریه‌های مربوط به هوش، خلاقیت را مطرح و بررسی می‌کند.

این کتاب برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب روان شناسی تربیتی اثر یوسف کریمی انتشارات ارسباران با هدف ارائۀ دو واحد درسی روانشناسی تربیتی و برای استفاده در دوره‌های کارشناسی و دوره‌های تربیت معلم تهیه شده‌است. همچنین این کتاب برای کسانی که به روانشناسی تربیتی و مباحث آن علاقه‌مند هستند، مفید است.

محصولات مرتبط ⇐ کتاب روانشناسی تربیتی روان آموز

توضیحات تکمیلی

از نقاط قوت کتاب روانشناسی تربیتی، این است که علاوه‌بر آنکه در آغاز هر فصل پیش‌سازمان‌دهنده‌ای به منظور ورود به مبحث ارائه شده‌است، برای اینکه خواننده بداند در هر فصل مشخصاً با چه مطالبی روبه‌رو خواهد شد، چند هدف رفتاری به دنبال پیش‌سازمان‌دهنده‌ها عرضه شده‌است. همچنین در پایان هر فصل تعدادی سوال برمبنای هدف‌های رفتاری آغاز فصل و محتوای فصل آمده است تا دانشجویان بتوانند با آن پرسش‌ها خود را بیازمایند.

محصولات مرتبط ⇐ پکیج کامل کلاس های ارشد روانشناسی تربیتی

بریده کتاب

سازنده‌نگرها اساساً به آن نوع دانش علاقه دارند که شامل فعالیت‌هایی چون حل مسئله و تفکر انتقادی هستند. درنتیجه، آن‌ها با روش‌هایی موافقند که بر اصول و مفاهیم، به‌جای حفظ‌کردن طوطی‌وار قطعات جداجدای اطلاعات، تأکید می‌کنند. ازنظر سازنده‌نگرها، درک معنی‌دار از ربط‌دادن یادگیری‌های تازه به یادگیری‌های پیشین، از یکپارچه‌سازی مفاهیم بین و میان رشته‌های مختلف، از توانایی بازنمایی دانش به شکل‌های مختلف و از تعمق در مورد ماهیت دانش‌های خود، حاصل می‌شود. (وارد، 2001) درنتیجه، سازنده‌نگرها از روش‌هایی حمایت می‌کنند که برنامه‌ی درسی را یکپارچه کرده، و یادگیری را حول زمینه‌های مفهومی یا مسائل پیچیده سازمان می‌دهند.