درمان شناختی رفتاری اضطراب برای کودکان و نوجوانان – فیلیپ کندال

معرفی کتاب درمان شناختی رفتاری اضطراب برای کودکان و نوجوانان

اضطراب هیجانی طبیعی است که همۀ ما در طول عمر خود، آن را تجربه می‌کنیم اما اگر میزان و شدت اضطرابی که تجربه می‌کنیم آنقدر بالا باشد که ما را در زندگی روزمره دچار مشکل کند، نیاز داریم تا آن را درمان کنیم. کودکان و نوجوانان نیز ممکن است دچار اختلالات اضطرابی مانند اضطراب جدایی، اضطراب تعمیم‌یافته و اضطراب اجتماعی شوند و  برای درمان این اختلال نیاز است که به روانشناس مراجعه کنند.

در کتاب درمان شناختی رفتاری اضطراب برای کودکان و نوجوانان، برنامۀ درمانی 16 جلسه‌ای برای درمان اختلال اضطرابی کودکان و نوجوانان ارائه شده است؛ به این شکل که در هرجلسه کامل مشخص شده است که درمانگر باید چه شیوه‌ای را برای درمان به کار ببرد و حتی چه تکلیفی به کودک و یا نوجوان بدهد. این کتاب یک راهنمای بسیار کامل برای درمانگران کودک و نوجوان است. از نقاط قوت این کتاب می‌توان به وجود کاربرگ‌های درمانی اشاره کرد که درمانگران می‌توانند از این کاربرگ‌ها در جلسات خود استفاده کنند.

این کتاب برای چه افرادی مناسب است؟

اگر در حوزۀ کودک و نوجوان به‌طور تخصصی فعالیت دارید، می‌توانید از این کتاب به‌عنوان یک منبع بسیار معتبر در خصوص درمان اضطراب استفاده کنید. همچنین این کتاب برای تمام دانشجویان و علاقه‌مندان به روانشناسی کودک و نوجوان بسیار ثمربخش است، علاوه‌بر آن والدینی که کودک یا نوجوانی با اختلالات اضطرابی دارند می‌توانند از بخش‌هایی از این کتاب کمک بگیرند.

توضیحات تکمیلی

یکی از مترجمان کتاب حاضر، دکتر حمید علیزاده هستند که ایشان استاد گروه روانشناسی و کودکان استثنایی دانشگاه علامۀ طباطبایی هستند. دکتر حمید علیزاده مترجم بسیاری از کتاب‌های روانشناسی به‌ویژه کتاب‌های روانشناسی کودک و نوجوان هستند. به‌دلیل تجربۀ فراوان ایشان، متن کتاب بسیار ساده و روان است و هر مخاطبی با هر سطحی از آگاهی می‌تواند به‌طور کامل متوجۀ مفهوم مطالب بشود.

بریدۀ کتاب

اولین گام در هنگام کارکردن با والدین کودکانی که از رفتن به مدرسه خودداری می‌کنند، کسب اطلاعات دربارۀ نحوۀ شکل‌گیری امتناع از مدرسه و نحوۀ برخورد با این رفتار در گذشته است. این مطلب شامل هر نوع مشکلی در خانه که ممکن است موجب نگرانی گودک شود نیز خواهد بود (مثل، سوءاستفاده، اعتیاد به الکل). برای ارزیابی این مسأله باید از یک سؤال غیرتهدیدآمیز استفاده کرد: «هرچند زمان ما متمرکز بر کودک است ولی لازم است از شرایط زندگی کودک که ممکن است موجب نگرانی او شوند یا فعالیت‌های روزانۀ او را مختل کنند، اطلاع داشته باشیم. این مطلب شامل شرایط خانه (هر نوع بیماری یا تعارض) یا محله می‌شود.