تشخیص روان تحلیلی؛ شناخت ساختار شخصیت در فرآیند بالینی

معرفی کتاب

کتاب تشخیص روان تحلیلی نانسی مک ویلیامز، یکی از منابع جامع در حیطه درمان روان‌تحلیلی است که در 2 بخش اصلی و 15 فصل نوشته و ترجمه شده است. در بخش اول کتاب که تشکیل شده از 6 فصل می‌باشد، شما با مباحثی مفهومی مثل مراحل تحولی ساختار شخصیت و فرآیندهای دفاعی نخستین آشنا خواهید شد.

نویسنده در بخش دوم به سراغ ساختار شخصیت رفته و 9 فصل انتهایی کتاب مربوط به انواع آن‌ها از جمله شخصیت سایکوپات، شخصیت خودشیفته و غیره، می‌باشد.

روان درمانی تحلیلی، روشی است که در آن، مشاور ساعت‌ها با بیمار در مورد زندگیش صحبت کرده و به بررسی اتفاقات خاصی که در زندگی بیمار رخ داده است نیز خواهد پرداخت، چرا که همین اتفاقات می توانند زمینه ساز بروز مشکلات و اختلالات روانی باشند.

این کتاب برای چه افرادی مناسب است؟

کتاب تشخیص روان تحلیلی شناخت ساختار شخصیت در فرآیند بالینی، برای دانشجویان روانشناسی و درمانگران حوزه تحلیلی، یا علاقه‌مندان به این حوزه نگاشته شده و مناسب آن‌هاست.

خرید کتب مرجع و دانشگاهی روانشناسی با بیشترین تخفیف

توضیحات تکمیلی

در ابتدای هر بخش اصلی کتاب، نویسنده به شما مقدمه‌ای کوتاه از مطالب مورد بحث در آن بخش می‌گوید و بعد در فصل‌هایی جداگانه مفصل در مورد هر یک از مباحث توضیح می‌دهد. هر فصل کتاب دارای خلاصه و جمع بندی است که به انسجام محتوا و درک بهتر آن کمک می‌کند.

مترجم در انتهای کتاب واژه نامه انگلیسی به فارسی و فارسی به انگلیسی قرار داده است که می‌توانید برای اصطلاحات تخصصی به آن‌ها مراجه کنید.

خرید کتاب تشخیص روان تحلیلی نانسی مک ویلیامز ترجمه غلامرضا جوادزاده با بیشترین تخفیف برای شما عزیزان امکان پذیر است.

بریده کتاب

سومین اصل در روش درمان حمایتی این است که به جای دفاع‌ها بیشتر به احساسات و فشارهای روانی توجه شود. به طور مثال وقتی با افراد بسیار آشفته کار می‌کنیم شاید مجبور باشیم ساعت‌ها پای صحبت‌های پارانوئیدی آن‌ها بشینیم. گاهی وسوسه می‌شویم به محض شنیدن حرف‌های توهین آمیز آن‌ها که درجاتی از ترس و نفرت روان‌پریشانه نیز چاشنی آن شده است، با عجله دفاع فرافکن را برایشان توضیح دهیم و یا به خاطر تحریفی که مراجع از واقعیت به عمل آورده است، درمانگر با جبهه گیری در برابر او دیدگاه خود را از واقعیت ارائه دهد، ولی با در پیش گرفتن هر دو راهبرد احتمال دارد این نگرانی در بیمار به وجود آید که درمانگر در خفا با کسانی که او را تحت نظر دارند دست به یکی کرده است.

با این حال به نظر نمی‌رسد به نظاره نشستن در برابر عصیان‌های روان‌پریشی آشفته این بیماران یک رویداد درمانی باشد. پس چاره چیست؟