روانشناسی اجتماعی ارونسون – شکرکن

معرفی کتاب

در کتاب روانشناسی اجتماعی ارونسون، برای پاسخ به این سوال؛ انسان دقیقا چطور با اجتماع ارتباط برقرار می‌کند که واجد صفتِ اجتماعی می‌شود؟

نویسنده، انسان را در موقعیت‌های اجتماعی مختلفی درنظر می‌گیرد؛ تبلیغات، پرخاشگری، شرایط متضمن پیش‌داوری و تبعیض، دوست داشتن و تعلقات گروهی و… چرا ما در هرکدام از این موقعیت‌ها چنین رفتار می‌کنیم و چنان رفتاری از خود نشان نمی‌دهیم؟

این کتاب برای چه افرادی مناسب است؟

دانشجویان رشتۀ روانشناسی، پژوهشگران حوزۀ علوم اجتماعی و اساتید گرایش روانشناسی اجتماعی، گروه هدف کتاب روانشناسی اجتماعی ارونسون ترجمۀ مجید صفاری نیا هستند.

روانشناسی اجتماعی، از حوزه‌هایی است که می‌تواند برای عموم هم جالب‌توجه و آموزنده باشد چراکه بیشتر از آن‌که برای درک انسان به تئوری‌های خشک و سخت متوسل شود، او را در موقعیت‌های عینی و عملی، مشاهده می‌کند.

روانشناسی اجتماعی الیوت ارونسون از منابع ارشد روانشناسی صنعتی و سازمانی برای درس روانشناسی اجتماعی است.

خرید کتب مرجع و دانشگاهی روانشناسی با بیشترین تخفیف

توضیحات تکمیلی

کتاب روانشناسی اجتماعی ارونسون ترجمه حسین شکرکن و مجید صفاری نیا، از زمان انتشارش، 1972 تا امروز، هشت‌بار تجدیدنظر و ویراسته شده‌ است. حساسیت نویسنده‌ به اصلاح و تغییر محتوا، این کتاب را به اثری قابل‌استناد و معتبر تبدیل کرده‌است. دکتر «حسین شکرکن» در ترجمه، آخرین ویراست کتاب را درنظر داشته تا خوانندۀ فارسی‌زبان هم نسخۀ به‌روزشدۀ «روانشناسی اجتماعی» دسترسی داشته‌ باشد.

خرید کتاب روانشناسی اجتماعی ارونسون نشر رشد با بیشترین تخفیف برای شما عزیزان جهت استفادۀ مفید از مطالب امکان پذیر است.

بریدۀ کتاب

شواهد زیادی حاکی از آن هستند که سوگیری تأیید، تمایلی متداول در تفکر آدمی است. مثلا در مطالعه‌ای که توسط مارک اسنایدر و ویلیام سوان انجام گرفت، به دانشجویان دختر گفته شد که قرار است به‌زودی با شخصی ملاقات کنند که فردی برون‌گرا (معاشرتی، گرم و صمیمی) یا درونگراست (خوددار، سرد و کناره‌گیر).

آن‌گاه آنان مجموعه‌ای سوال آماده کرده‌بودند که مایل بودند برای شناختن بیشتر آن شخص، از او بپرسند. آنان به پرسیدن چه نوع سوال‌هایی متمایل بودند؟

به‌طور کلی، آزمودنی‌ها در پی تأیید فرضیه‌های اولیه‌ی خود بودند. آزمودنی‌هایی که فکر می‌کردند با فردی برونگرا ملاقات می‌کنند، به احتمال بیشتر به طرح سوال‌هایی پرداختند که فرضیه‌های آن‌ها را تأیید می‌کرد، ازقبیل این‌که: «برای گرم کردن یک جشن چه می‌کنی؟» و «در چه موقعیت‌هایی خیلی پرحرفی می‌کنی؟»

آنانی که انتظار داشتند فردی درونگرا را ملاقات کنند، به پرسیدن چنین سوال‌هایی پرداختند: «در چه موقعیت‌هایی آرزو داری که معاشرتی‌تر باشی؟» و «از چه چیزهایی در جشن‌های پرسروصدا بدت می‌آید؟»